Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΣ

Διαβάζω και ακούω για το τελεσίγραφο του κύριου Φώλια προς τις επιχειρήσεις για συγκράτηση των τιμών τους. Ακούω (όσο έχω την υπομονή και την διάθεση, ελάχιστη τον τελευταίο καιρό) τους τηλεκανίβαλους στα δελτία ειδήσεων να κατηγορούν τις επιχειρήσεις τροφίμων για τις αυξήσεις των τιμών. Δουλεύοντας όμως σε επιχείρηση τροφίμων, και όντας υπεύθυνος σε θέματα κοστολογίων θα ήθελα να επισημάνω πόσο έχει αυξηθεί το κόστος της επιχείρησης μέσα σε μία χρονιά. Βασικές πρώτες ύλες όπως το βούτυρο έχει αυξηθεί κατά 33%, το αλεύρι κατά 50% το γάλα 15% ενώ η κύρια πρώτη ύλη μας (την οποία δεν θα αναφέρω γιατί δεν θέλω να φανεί η εταιρεία στην οποία εργάζομαι) κατά 20% περίπου. Την ίδια ώρα το λειτουργικό κόστος έχει εκτοξευθεί, ως αποτέλεσμα της αύξησης της τιμής του πετρελαίου (το οποίο επηρεάζει και την τιμή του φυσικού αερίου μια και αυτή υπολογίζεται με βάση το πετρέλαιο) και των αυξήσεων των τιμολογίων της ΔΕΗ κατά 10% περίπου. Βάλτε μέσα σ’ όλα αυτά τις αυξημένες εκπτώσεις που παίρνουν κατά κύριο λόγο τα super markets (και φθάνουν μέχρι και το 15% επί των πωλήσεων) και το αυξημένο κόστος της διαφήμισης για να γίνει αντιληπτό το όλο πλαίσιο. Η συγκράτηση λοιπόν ή ακόμα και η μείωση των τιμών είναι αρκετά δύσκολη μια και οι βιομηχανίες τροφίμων ούτως ή άλλως έχουν χαμηλό περιθώριο καθαρού κέρδους, το οποίο εάν φθάσει το 10% αποτελεί θαύμα.

Την ίδια ώρα βέβαια το κράτος το οποίο εμφανίζεται ως ο προστάτης των αδυνάτων, παραμένει ο μεγαλύτερος κλέφτης και κερδοσκόπος. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα καύσιμα. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση των Ελληνικών Πετρελαίων το 48,3% της τιμής που πληρώνει ο καταναλωτής στο πρατήριο είναι φόροι και δασμοί, 38,5% είναι το κόστος της πρώτης ύλης, 10,8% το μικτό περιθώριο εμπορίας (δηλαδή το περιθώριο των εταιριών εμπορίας και των πρατηριούχων) και 2,4% το κόστος λειτουργίας και το περιθώριο διύλισης.”

Άλλο και πιο εξόφθαλμο παράδειγμα είναι τα πρόστιμα των διαφόρων αρχών. Το πρόστιμο για την εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης ΦΠΑ και φορολογίας εισοδήματος είναι 1,5% μηνιαίως, το αντίστοιχο πρόστιμο για εκπρόθεσμη δήλωση ΑΠΔ στο ΙΚΑ είναι 30%, ενώ η μη καταβολή των εισφορών φθάνει μέχρι και το 120% (εδώ πια μιλάμε για αισχρή τοκογλυφία).

Πριν ο κύριος Φώλιας, και ο κάθε Φώλιας βάλει τελεσίγραφα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, ας συνετίσει πρώτα τον κρατικό μηχανισμό. Να βάλει ένα χέρι σε ΔΕΚΟ όπως τα ΕΛΠΕ, η ΔΕΠΑ και η ΔΕΗ που πρωτοστατούν στις ανατιμήσεις, να επιβάλει στα νοσοκομεία να πληρώσουν τους προμηθευτές τους στους οποίους οι καθυστερήσεις πληρωμών φθάνουν μέχρι και τα δύο χρόνια, να περιορίσει τα υπέρογκα και αναίτια πρόστιμα που, εφορίες, ΙΚΑ και λοιποί επιβάλουν βασισμένοι σε ασάφειες της κάθε νομοθεσίας. Καλό θα είναι λοιπόν οι κυβερνώντες αντί να το παίζουν σκληροί και να ανακοινώνουν μέτρα κατά της ακρίβειας, τα οποία κατά βάσει είναι ανόητα ημίμετρα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα που γίνονται μόνο για λαϊκή κατανάλωση (ποιος δεν θυμάται τον Κίμωνα ως Υφυπουργό Ανάπτυξης να περιδιαβαίνει τις λαϊκές και τα καταστήματα συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων), να κάνουν ουσιαστικές κινήσεις που θα ελαφρύνουν το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων και το οποίο με την σειρά του θα περάσει στους καταναλωτές.

1 σχόλιο:

Akis είπε...

Αυτή η εικόνα του Φώλια να συναντιέται με τους λιανέμπορους και τους βιομηχάνους και να τους παρακαλάει να μειώσουν τις τιμές τους είναι τραγική. Τι σημαίνει να δείξουν κοινωνική ευθύνη οι εταιρίες; Δεν είναι αυτός ο ρόλος τους. Ο σκοπός της κάθε εταιρείας είναι να βγάζει κέρδος. Και σκοπός της κάθε κυβέρνησης είναι να εξασφαλίζει τις συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού ώστε οι τιμές να είναι πάντα χαμηλές. Τις τελευταίες μέρες νοιώθω ότι ζω στο Atlas Shrugged της Ayn Rand.