Παρασκευή 11 Μαΐου 2007

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Γιώργο Παπανδρέου απέτυχες. Ακόμα και αν νικήσεις στις επόμενες εκλογές είσαι ο μεγάλος χαμένος. Βγήκες το 2004 αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με διάθεση να αλλάξεις το κόμμα. Θέλησες να εκλεγείς από ευρύτερα στρώματα και όχι μόνο από τα κομματικά επιτελεία. Παρ' όλες τις ατέλειες εκείνης της ψηφοφορίας, τα κατάφερες. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι, προσήλθαν και σε ψήφισαν. Άνθρωποι οι οποίο δεν άνηκαν όλοι στο ΠΑΣΟΚ αλλά πίστευαν σ’ εσένα Γιώργο. Πίστευαν σ’ εσένα Γιώργο γιατί μέχρι τότε ήσουν ένα άνθρωπος που δούλευε μεθοδικά, χωρίς κορώνες, χωρίς να πολυεμφανίζεσαι στα τηλεδικία, χωρίς να μιλάς πολωτικά, χωρίς να κάνεις συνεχείς αναφορές στο παρελθόν. Ήσουν ένας άνθρωπος με ιδέες σύγχρονες, που καταλάβαινες την ανάγκη συντονισμού και συνεργασίας όλων των ανανεωτικών δυνάμεων αυτής της χώρας. Μέσα στα πλαίσια αυτά, εσύ Γιώργο πρώτα κατάλαβες την ανάγκη για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, εσύ έκανες λόγο για την δημιουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, εσύ μίλησες για την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών. Εσύ έτεινες το χέρι προς όλους αυτούς, που καλώς ή κακώς, αποτελούν την προοπτική αυτού του τόπου. Εσύ κατάλαβες την ανάγκη σύμπλευσης των σοσιαλδημοκρατών με την ανανεωτική αριστερά και με τους φιλελεύθερους ως την μόνη λύση για ένα καλύτερο αύριο. Όλοι εμείς που σε πιστέψαμε τότε Γιώργο θέλαμε να πράξεις αυτό που είχε πει πολύ εύστοχα, όπως πάντα άλλωστε, ο Μίμης Ανδρουλάκης. “Γιώργο άλλαξε τα όλα”. Ξέραμε, ήξερες φαντάζομαι και εσύ, ότι δεν θα ήταν εύκολο. Οι εκλογές που ήταν προ το πυλών, το βαθύ ΠΑΣΟΚ που παραλάμβανες, οι τρικλοποδιές που θα σου έβαζαν τα άλλα μεγαλοστελέχη του κόμματος σου. Αλλά η προοπτική αυτή είχε, για εμένα τουλάχιστον, μία γοητεία.

Τρία χρόνια μετά Γιώργο αντί εσύ να αλλάξεις το ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ άλλαξε εσένα. Ακούσαμε από το στόμα σου για την Δεξιά που δεν πρέπει να ξεχνάμε, για τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην πρόοδο και την συντήρηση. Τους φιλελεύθερους τους απομάκρυνες, τις φωνές της ανανεωτικής αριστεράς τις περιθωριοποίησες. Νέα στελέχη γαλουχημένα με τα οράματα του μακαρίτη του Κουτσόγιωργα αναδεικνύονται (Καρχιμάκης, Γρηγοράκος κλπ.). Παρελθοντολογία, σκανδαλολογία και σκανδαλολαγνεία, πόλωση, λεκτικές κορώνες. Έλεγες ότι ήθελες κάτι νέο. Εγώ βλέπω επιστροφή στις αρχές του 80. Προχθές η επιστροφή αυτή οριστικοποιήθηκε. Υποδέχθηκες μετά βαΐων και κλάδων, εσύ και όλη η οικογένεια όπως είδα, τον Κώστα Λαλιώτη στην ενεργό πολιτική. Όπως διαβάζω, αλλά και οσφραίνομαι, η διεύθυνση του Ινστιτούτου Ανδρέας Παπανδρέου, αποτελεί απλά την γέφυρα για το κόμμα και την διεύθυνση του εκλογικού αγώνα. Ο άνθρωπος που έδινε την περίφημη φωτογραφία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ουσιαστικά υποδείκνυε το πρωτοσέλιδο της Αυριανής, ο άνθρωπος της πόλωσης και των άνευ ουσίας πολιτικών αντιπαραθέσεων, είναι εδώ. Είναι εδώ Γιώργο με δική σου πρόσκληση. Αύριο μπορεί να σε οδηγήσει να κερδίσεις τις εκλογές. Αλλά το άλλο στοίχημα το έχασες. Το στοίχημα για ένα διαφορετικό πολιτικό λόγο, για διαφορετικές πολιτικές πρακτικές, για μία διαφορετική Ελλάδα.

Κρίμα Γιώργο.

4 σχόλια:

Nikos Lioliopoulos είπε...

Αν παρακολουθούσες απο κοντά την πορεία του Γιώργου Παπανδρέου απο την ημέρα που ανέλαβε θα διαπίστωνες και εσύ οτι δεν έχει αλλάξει κατ ελάχιστο απο αυτό που πολύ εύστοχα περιγράφεις στην εισαγωγή αυτού του ποστ .Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, η νεολαία, τα νέα στελέχη που ανεδίχθησαν και η εν γένει αλλαγή του κόμματος μαρτυράει του λόγου το αληθές Ειναι βέβαια γεγονός ότι εξαναγκάστηκε να συμβιβαστεί κάποιες φορές αναπόφευκτα κατα τη γνώμη μου με το βαθύ πασοκ αλλα στο τέλος πέρασε πολλά απο τα προσωπικά του στοιχεία ,όπωσ όλοι επιθυμούσαμε.
Οσο για την επιστροφή΄ Λαλιώτη δεν είναι παρά ένας ελιγμός με εντυπωσιακά για την ώρα αποτελέσματα.
Ας μη ξεχνάμε ότι το βασικό για πολλούς κριτήριο για το Γιώργο θα είναι η νίκη στισ επόμενες εκλογές

vasilis tsiknakos (philosofos) είπε...

Έχοντας πιστέψει πολύ στον Γιώργο Παπανδρέου, περίμενα να μην κάνει εκπτώσεις στα πιστεύω του. Δυστυχώς μου είναι δύσκολο να δω ότι κάτι νέο έρχεται με ενέργειες σαν την επιστροφή Λαλιώτη. Εύχομαι, ολόψυχα, να κάνω λάθος.

roidis είπε...

το Πασόκ είναι νόμιμη κληρονομιά της οικογένειας Παπανδρέου, ότι θέλει ο Γιώργος Παπανδρέου κάνει. Σε ποιον θα δώσει εξηγήσεις, στον καθρέπτη;

1.000.000 τον ψήφισαν....
Δεν βλέπετε την απάτη; Μα είναι εξόφθαλμη.

(ο Σημίτης ήταν μια παρένθεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα)

Unknown είπε...

Σε ένα πράγμα όμως θεωρώ οτι δεν έχεις δίκιο. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει υποκύψει στα μίντια και τα εκδοτικά συμφέροντα γι αυτό και τον αποκαλούν Γιωργάκη.Και ελπίζω να μην το κάνει όπως δεν το έκανε κι ο Ανδρέας.
Η επιστροφή Λαλιώτη ήταν αίτημα της βάσης του ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια. Άκρως επιτυχής εκτιμώ εγώ.
Το 2004 όλοι λέγαμε οτι δεν μπορεί να αρθρώσει τα ελληνικά, είναι ήπιος κτλ.
Απέναντι σε αυτή τη Δεξιά που έχει αποδιοργανώσει τη χώρα έπρεπε κι ο Παπανδρέου να αλλάξει.
Προσωπικά τον προτιμώ έτσι. Θυμίζει αρκετά ηγέτη, όπως είχε κάποτε το ΠΑΣΟΚ.