Νομίζω ότι το πρώτο ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί απ’ όλους είναι τι ακριβώς επιδιώκουμε. Επιδιώκουμε να διαμορφώσουμε ένα υπολογίσιμο τρίτο πόλο ανάμεσα στους Συντηρητικούς και τους Σοσιαλιστές όπως ακριβώς είναι οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες της ALDE στο Ευρωκοινοβούλιο; Ή αντίθετα θέλουμε μικρά περιθωριακά γκρουπούσκουλα, καθαρές ιδεολογικές σέχτες, στα πρότυπα της κατακερματισμένης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, με διαφοροποιήσεις ορατές μόνο από τους συμμετέχοντες σε αυτά, αλλά με την εικόνα του γραφικού στο ευρύτερο εκλογικό σώμα; Αν επιθυμία μας είναι το δεύτερο η συζήτηση και ο προβληματισμός τελειώνει εδώ. Αν όμως επιθυμούμε το πρώτο τότε τα πράγματα, κατά την άποψη μου, είναι μονόδρομος.
Θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα συζητήσεις με όλους όσους κινούνται στον ευρύτερο μεταρρυθμιστικό χώρο, την Δράση, την Φιλελεύθερη Συμμαχία, τους Δημοκρατικούς, παλιά στελέχη της φιλελεύθερης πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας και της εκσυγχρονιστικής τάσης του ΠΑΣΟΚ τα οποία για διάφορους λόγους έχουν οδηγηθεί εκτός πολιτικής σκηνής (προσοχή όχι άτομα τα οποία το όνομα τους έχει εμπλακεί σε μίζες, σκάνδαλα κλπ, αλλά σε αναγνωρισμένου κύρους προσωπικότητες όπως ο Τάσος Γιαννίτσης π.χ. από το ΠΑΣΟΚ) για την δημιουργία μίας ατζέντας, αρχικά περιορισμένης, με τις πρώτες προτεραιότητες του κόμματος. Θα πρέπει να τίθενται προβλήματα και να περιγράφονται ξεκάθαρες λύσεις. Λύσεις οι οποίες θα κινούνται προς φιλελεύθερη κατεύθυνση (αναγκαστικά κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια στην σημερινή κρατικιστική Ελλάδα θα είναι προς φιλελεύθερη κατεύθυνση) αλλά χωρίς την πιο ακραία ρητορική ενός “καθαρού” φιλελεύθερου σχηματισμού. Μέσα από μία ευρεία συζήτηση θα πρέπει να ιεραρχηθούν τα θέματα με τα οποία θα συμφωνεί η ευρύτερη πλειοψηφία του κόμματος ενώ καλό θα είναι στην παρούσα φάση να αποφεύγονται εκείνα τα ζητήματα για τα οποία υπάρχει διάσταση απόψεων και μεταξύ των φιλελευθέρων και αποτελούν και θέματα ταμπού για την ευρύτερη ελληνική κοινωνία (π.χ. Μακεδονικό). Άλλωστε το παράδειγμα του ΛΑΟΣ είναι πρόσφατο. Ξεκάθαρη ατζέντα και ιεράρχηση θεμάτων (λαθρομετανάστευση-εγκληματικότητα, εθνικά θέματα) και συγκεκριμένο target ψηφοφόρων.
Άλλο σημαντικό θέμα είναι ο παράγων Στέφανος Μάνος. Κατά την άποψη μου, και προφανώς την άποψη των περίπου 39.000 ψηφοφόρων της Δράσης στις πρόσφατες εκλογές, είναι ίσως ο πιο ικανός Έλληνας πολιτικός των ημερών μας. Προτείνει λύσεις, δεν διστάζει να πάει κόντρα στο ρεύμα (κοινώς δεν τον επηρεάζει το λεγόμενο πολιτικό κόστος), αναγνωρίζει τα λάθη του. Όμως για διάφορους λόγους σημαντική μερίδα ελλήνων, ανάμεσα τους δυστυχώς και πολλοί φιλελεύθεροι, του έχουν κολλήσει την ταμπέλα του γυρολόγου και του καιροσκόπου. Δυστυχώς όπως λέει και η παροιμία καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Αποτέλεσμα, από τις 103.000 περίπου ψήφους των Ταύρων το 1999, στις 39.000 της Δράσης το 2009, παρότι οι συνθήκες ήταν ευνοϊκότερες. Ο Στέφανος Μάνος θα πρέπει να κάτσει πιο πίσω και να αφήσει τα ινία σε πιο νέους και άφθαρτους, πάντα όμως βοηθώντας με την πείρα και τις γνώσεις του. Έτσι θα φανεί ότι το κόμμα, δεν είναι απλά “ένα ακόμα μαγαζί του Μάνου” αλλά μία αξιόλογη εναλλακτική πρόταση με πολύ σημαντικά και επιτυχημένα στελέχη. Άλλωστε και ο ίδιος στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων κατά την ιδρυτική παρουσίαση της Δράσης στο Μουσείο Μπενάκη, δήλωσε ότι ένας από τους στόχους του είναι η προώθηση νέων ανθρώπων στην πολιτική.
Έχω την εντύπωση ότι μικρότητες, εγωισμοί, ιδεολογική αδιαλλαξία, στην σημερινή ελλειμματική Ελλάδα δεν έχουν θέση. Πιστεύω ότι οι ευρύτερες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του τόπου, οι παραγωγικοί άνθρωποι, αυτοί που δεν φοβούνται να αναλάβουν ρίσκα και ευθύνες και που κινούνται σε όλο τον χώρο από την ανανεωτική - εκσυγχρονιστική αριστερά μέχρι τους φιλελεύθερους, έχουν την δυνατότητα να συμφωνήσουν και να συνεργασθούν σε μία πλειάδα θεμάτων. Αναγκαστικά οι πρωτοβουλίες θα πρέπει να αναληφθούν από τους Φιλελεύθερους, όλων των πολιτικών σχηματισμών, μια και είναι η ομάδα που είναι περισσότερο ξεκρέμαστη. Ελπίζω όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην αποδειχθεί για μία ακόμα φορά ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του Φιλελευθερισμού στην Ελλάδα είναι οι ίδιοι οι Φιλελεύθεροι.
17 σχόλια:
συμφωνώ 100%. Είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να γίνει.Κάτι ανάλογο θα αναρτήσω και εγώ σε επόμενο ποστ μου
χαίρομαι που στη Δράση έχει γίνει από κάποιους κατανοητό το αυτονόητο. Ελπίζω να έχει γίνει κατανοητό και το παρακάτω: δεδομένου ότι υπήρχε, ως γνωστόν, μια άλλη δράση, πριν τη Δράση, που είχε ως στόχο και αποτέλεσμα ακριβώς αυτό που περιγράφεις (είχε δηλαδή ολοκληρωθεί μια πρώτη συζήτηση με πολλούς παράγοντες του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού χώρου με αποτέλεσμα τη σχεδίαση μιας ατζέντας προτεραιοτήτων για την κάθοδο ενός μεταρρυθμιστικού μετώπου σε αυτές τις ευρωεκλογές) η δημιουργία της Δράσης τορπίλισε αυτό ακριβώς το οποίο ευαγγελίζεσε. Βεβαίως οι άνθρωποι που τρέξαν για αυτή πρωτοποριακή δράση αναλάβαν τις ευθύνες τους τότε και θα τις αναλάβουν και στο μέλλον, ξεπερνώντας την απογοήτευση από την δεύτερη επαλήθευση μέσα σε δέκα χρόνια της τελευταίας πρότασης σου.
Kαλά βρε αγόρι μου Κουκ , πόσο δύσκολο σου είναι να καταλάβεις γιατί ήρθαν αυτοί που κλήθηκαν από τον Αβραντίνη στις συναντήσεις της ΦΙΣ;
Περίμεναν να είναι και ο Μάνος μαζί, γι'αυτό και συμμετείχαν στην ΔΡΑΣΗ και όχι στην ΦΙΣ. Η αξιοπιστία του Μάνου τους είχε φέρει εκεί και του Μανώλο.
Και τώρα τί επιχείρημα είναι αυτό : "εμείς το κάναμε πρώτοι, έχουμε το copyright". Και δεν το κάνατε πρώτοι - ρώτα τον ΓΓ σας - και δεν υπάρχει δικαίωμα copyright.
Οι συναντήσεις με προσωπικότητες του φιλελεύθερου χώρου που έγιναν τα τελευταία 2 χρόνια- αυτές που γνωρίζω εγώ - είναι περισσότερες από 3, άσε που σε αυτές που παραβρέθηκα - ξαναλέω ρώτα τον ΓΓ σας- υπήρξαν και οι πρώτες δεσμεύσεις για στήριξη, οικονομική και προσωπική. Δεσμεύσεις που υλοποιήθηκαν με την ΔΡΑΣΗ, ενώ στην συνάντηση του Ζαφόλια υπήρξαν αντιδράσεις όσον αφορά την δέσμευση, οι περισσότεροι ήρθαν και έφυγαν χωρίς να απαντήσουν.
Έχω την άποψη ότι η Φιλελεύθερη Συμμαχία ως φορέας που θα κινήσει τις διαδικασίες σύγκλισης απαξιώθηκε όχι μόνο λόγω της αποτυχίας της σε εκλογές, αλλά και της ακαμψίας που έδειξε πολλές φορές οδηγώντας αξιόλογα μέλη σε παραίτηση, από τους πρώτους μήνες της ίδρυσης της. Αντιλήψεις του στυλ ότι εμείς κατέχουμε την μοναδική αλήθεια και όλοι οι άλλοι οφείλουν να την αποδεχτούν ή να αποχωρήσουν αποδυνάμωσαν και αποδυναμώνουν τον χώρο. Το τι έγινε πριν τις εκλογές, ποιος έφταιξε (προσωπικά έχω ακούσει και τις δύο πλευρές και δεν θέλω αλλά και ούτε με απασχολεί στην παρούσα στιγμή να πάρω θέση), πραγματικά λίγο ενδιαφέρει. Αυτό που έχει σημασία είναι να βρεθεί ο συνεκτικός κρίκος όλων των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, αυτών που βρε αδελφέ βλέπουν ότι η ρότα που έχει πάρει η χώρα οδηγεί στην καταστροφή και επιζητούν άμεση αλλαγή πλεύσης, πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα. Όταν αναφέρω στο post μου για νέους και άφθαρτους ανθρώπους, δεν εννοώ και άγνωστους, αλλά άτομα όπως ο Χαρίδημος Τσούκας και ο Θάνος ο Βερέμης, αναγνωρίσιμα μεν, χωρίς πολιτικό παρελθόν δε. Αυτοί θα πρέπει να αποτελέσουν την βάση στην οποία θα χτισθεί κάτι ελκυστικό. Επειδή αυτές οι δυνάμεις είναι σίγουρο ότι δεν συμφωνούν σε όλα τα θέματα, αλλά και γιατί ένα μικρό κόμμα δεν μπορεί να διαμορφώσει ένα πλήρες κυβερνητικό πρόγραμμα (άλλο ένα λάθος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας που στο πρόγραμμα της είχε θέσεις τόσο απόμακρες για τον κόσμο όπως η πυρηνική ενέργεια και η ιδιωτικοποίηση των δασών) θα πρέπει να συμφωνηθεί περιορισμένη ατζέντα με συγκεκριμένες και ξεκάθαρες λύσεις. Αν ο πολιτικός αυτός σχηματισμός μεγαλώσει τότε θα αρχίζει να εξετάζει και τις θέσεις του σε άλλα πιο σύνθετα ζητήματα.
Αν καταλαβαίνω από την τελευταία φράση σου, θεωρείς ότι ο εχθρός των Φιλελευθέρων στην Ελλάδα είναι ο Στέφανος Μάνος. Μπορεί να είναι και έτσι, αλλά δεν είναι μόνο αυτός. Εχθρός των φιλελευθέρων είναι ο κάθε ένας από εμάς που είτε κατ’ ιδίαν, είτε σε blogs, είτε στο phorum του κόμματος, είτε στο συνέδριο, απαξίωσε και προσέβαλε με την στάση του άλλον. Εχθρός του φιλελευθερισμού είναι εκείνος ο φιλελεύθερος ο οποίος με την ιδεολογική του αδιαλλαξία και βγάζοντας το γνωστό φιλελευθερόμετρο, έκανε διάγνωση πόσο περισσότερο ή λιγότερο φιλελεύθερος είναι κάποιος άλλος. Εχθρός του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα είναι η αδιαφάνεια και η έλλειψη ενημέρωσης. Εχθρός του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα είναι έλλειψη αυτοκριτικής. Άρα πιθανόν είναι καλύτερα πριν αρχίσουμε να μιλάμε για το αύριο, να κάνει ο κάθε ένας από εμάς την αυτοκριτική του για το που μας οδήγησαν, πράξεις, παραλήψεις, εγωισμοί, αδιαλλαξία κλπ. Εύχομαι όλοι να αντιληφθούμε ότι αν θέλουμε να δημιουργηθεί κάτι που να έχει δυναμική πρέπει να στηθεί σε διαφορετική βάση από κάθε άλλη προηγούμενη (αποτυχημένη) προσπάθεια.
Για να γίνω και πιο σαφής όσον αφορά το post. Ο Στέφανος Μάνος μπορεί να μην είναι το πρόσωπο που εμφανίζεται προς τα έξω, αλλά σίγουρα πρέπει να είναι ο εγγυητής του κόμματος.
Επειδή το σχόλιο μου ξεπέρασε το επιτρεπτό μήκος το δημοσιεύω εδώ (απαντήστε όπου προτιμάτε).
Γειά σας.
- Χρειάζεται διάλογος και ανταλλαγή απόψεων. Μακάρι τόσο η Δράση όσο και η ΦΙΣ να συνεχίσουν γιατί η υπόλοιπη σαβούρα δεν αντέχεται.
- Δε χρειάζεται διαμάχη για το ποιός κατέχει την απόλυτη αλήθεια του φιλελευθερισμού.
@apogonos συμφωνώ, χρειάζεται διάλογος και όχι διαμάχη. Αλλά να σημειώσω ότι διαμάχη για το ποιός κατέχει "την απόλυτη αλήθεια του φιλελευθερισμού" δεν γνωρίζω να έχει συμβεί όσο ασχολούμαι με τη Φιλελεύθερη Συμμαχιά
kouk δεν εννοούσα κάποια συγκεκριμένη διαμάχη, απλά σε τέτοιες περιπτώσεις (απογοήτευσης δηλαδή) υπάρχει πάντα ο φόβος να χάσεις την ουσία εμπλεκόμενος σε στείρες ιδεολογικές αναζητήσεις.
Τέλος πάντων δεν είμαι και ο πιό αρμόδιος να μιλήσω αφού δε συμετείχα ενεργά κι απλά παρακολουθούσα τόσο τη ΦΙΣ όσο και τη Δράση.
Για τα α, β και γ όσων λες ότι δεν ισχύουν kouk, δεν έχω άποψη και δεν μπορώ να πάρω θέση. Για το φιλελευθερόμετρο θυμάμαι αυτή την στιγμή σχεδόν 10 περιπτώσεις παλιών μελών της Φ.Σ. που παραιτήθηκαν επειδή δέχθηκαν κατηγορίες από άλλους σε διάφορα ζητήματα. Από τα θέματα του καταστατικού (που πάρα πολλά μέλη είχαν διαφωνίες), από τις θέσεις για το Μακεδονικό κλπ. Η προσωπική μου εμπειρία από την συμμετοχή μου στην επιτροπή Οικονομικής Ανάπτυξης ήταν η καλύτερη, αλλά στο phorum του κόμματος (κυρίως) και στα συνέδρια παρατηρήθηκαν τέτοια φαινόμενα.
Δεν νομίζω ότι ο Μάνος κρύβει ότι είναι φιλελεύθερος. Στο βιογραφικό του στο site της Δράσης αναφέρεται “… Ο Στέφανος Μάνος είναι ο γνωστός φιλελεύθερος πολιτικός…”. Προσυπογράφω ότι δεν είναι υπεράνω κριτικής, εγώ που είμαι από τους πιο θερμούς υποστηριχτές του μπορώ να σου απαριθμήσω τουλάχιστον πέντε λανθασμένες ενέργειες ή επιλογές αυτή την στιγμή. Νομίζω ότι και ο ίδιος έχει δείξει ότι ξέρει να αναγνωρίζει τα λάθη του, όπως στην περίπτωση με το 2% στα ΜΜΕ.
Η άποψη μου ότι ένα αμιγώς φιλελεύθερο κόμμα στην Ελλάδα δύσκολα μπορεί να πετύχει κάτι καλό, δεν είναι σημερινή. Από την πρώτη στιγμή της συμμετοχής μου, αρχικά στην Φ.Σ. (είχα στείλει και ανάλογη επιστολή στον κύριο Μανωλεδάκη τον Οκτώβριο του 2006 μαζί με την υπογραφή μου) και αργότερα στην Δράση περίμενα ευρύτερες συναινέσεις. Μάλιστα μπορώ να σου πω ότι μετά την πρώτη μέρα του 2ου συνεδρίου της Φ.Σ. τον Οκτώβρη στο President είχα φύγει γεμάτος αισιοδοξία μια και είχα δει εκεί και Μάνο και Ανδριανόπουλο και Μίχα και Δήμου (έστω και για λίγη ώρα) και Χατζή και Γουσέτη και Τατούλη και Ζώρα και πολλούς άλλους. Οι μετέπειτα εξελίξεις με απογοήτευσαν. Αυτός ήταν και είναι από τους βασικούς λόγους που ακολούθησα την Δράση. Η συμμετοχή του Γιάννη Μπουτάρη, του Χαρίδημου Τσούκα, του Διονύση Γουσέτη, του Θάνου Βερέμη έδινε (αν και ημιτελής ακόμα) την αίσθηση της ευρύτερης συναίνεσης που επιθυμούσα. Από τις εκλογές φάνηκε ότι δεν αρκεί. Η συναίνεση ευρύτερων μεταρρυθμιστικών δυνάμεων και μπορεί να επιτευχθεί και είναι αναγκαία. Νομίζω ότι είναι και η ύστατη προσπάθεια που μπορεί να γίνει. Όσον αφορά τι εννοώ λέγοντας ότι ο Μάνος πρέπει να είναι ο εγγυητής, απλά ότι η παρουσία του και η συμμετοχή του θα υποδηλώνει τον έντονο φιλελεύθερο χαρακτήρα του κόμματος.
Η συμμετοχή μου, μικρή αναγκαστικά λόγω επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, τόσο στην Φ.Σ όσο και στην Δράση είναι μόνο γιατί με κουράζει και με στεναχωρεί η Ελλάδα του σήμερα. Για τον λόγο αυτό θα υποστηρίζω θερμά οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική προσπάθεια έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας απ΄όπου και αν προέρχεται.
Συγνώμη, έχεις σοβαρά κάποιον συγκεκριμένο υπόψη που κατηγορήθηκε ως πρόσωπο για τις απόψεις του στο Μακεδονικό; ή για το καταστατικό του κόμματος; ή εδώ που τα λέμε για οποιοδήποτε ζήτημα που αφορά τη πολιτική; Πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρεις ένα όνομα τουλάχιστον γιατί σε λίγο δεν θα έχει νόημα πια αυτή η συζήτηση.
Παρεπιπτόντως η πολιτισμένη διαφωνία στα πλαίσια ενός κόμματος είναι για μένα αναγκαία. Ελπίζω να μην πιστεύεις ότι η έκφραση διαφορετικών απόψεων σε ένα κόμμα είναι εύλογη και ικανή αιτία για τη διάσπαση ή αποχώρηση των μελών της. Επειδή ανέφερες το Μακεδονικό θα ήθελα να φέρω υπόψη σου το παράδειγμα του Θοδωρή Καραουλάνη: απαρνήθηκε την ιδιότητα του μέλους της Φιλελεύθερης Συμμαχίας γιατί δεν τον εξέφραζε όσο θα ήθελε η θέση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στο ζήτημα αυτό. Είχε προηγηθεί πολύς διάλογος και είχε γίνει σαφές ότι υπάρχει διαφωνία στο ζήτημα αυτό χωρίς βεβαίως να έχει ειπωθεί κάτι επί προσωπικού. Βεβαίως ο Θοδωρής ποτέ δεν είπε ότι "εκδιώχθηκε" και μάλλον το πιστεύει διότι μας βοήθησε έκτοτε περισσότερο από τα περισσότερα νυν μέλη της ΦιΣ και διότι ήταν υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο μας σε αυτές τις εκλογές. Εάν με λίγα λόγια ο Θοδωρής αποτελεί ένα από τα παραδείγματα που έχεις υπόψη σου λέγοντας ότι έχουν εκδιωχθεί μέλη για ιδεολογικούς ή πολιτικούς λόγους νομίζω θα πρέπει να το συζητήσεις μαζί του και ίσως αναθεωρήσεις.
Όσον αφορά τον φιλελεύθερο Μάνο ας δεχτώ ότι δεν "κρύβεται", δεν είναι εξάλλου ουσιαστικό ζήτημα. Αλλά η εντύπωση που μου δημιουργήθηκε ήταν αυτή.
Τέλος, μπορείς να μου εξηγήσεις ποιές ήταν αυτές οι εξελίξεις, μετά το President, που σε απογοήτευσαν; Γιατί εγώ θυμάμαι ότι μετά το President έγινε παραπάνω από φιλότιμη προσπάθεια να επιτευχθεί ακριβώς αυτό που περιγράφεις στο άρθρο, προσπάθεια που γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι είχε αρχίσει να αποφέρει καρπούς.
Επέτρεψε μου τώρα να μιλήσω για κάτι που δεν γνωρίζω από πρώτο χέρι, τη Δράση: το πρόβλημα της Δράσης δεν είναι ο ευρύς χαρακτήρας της, αλλά η έλλειψη χαρακτήρα. Δηλαδή συναίνεση δεν αποτελεί η κοινή εκφορά της μάντρας "ο τόπος πάει στο διάολο και κάτι πρέπει να γίνει". Επίσης συναίνεση δεν αποτελεί η εμπιστοσύνη σε ένα πρόσωπο όσο συμπαθές και αν είναι. Συναίνεση αποτελεί η συμφωνία στο τι πρέπει να γίνει. Αυτό διαμορφώνει χαρακτήρα, και αν είναι ευρείας αποδοχής τότε βαδίζουμε σε σωστό δρόμο.
Πάντως δεν θεωρώ ότι η παρουσία του Μάνου στη Δράση υποδήλωσε σε κανέναν ότι η Δράση έχει έντονο φιλελεύθερο χαρακτήρα, και εξακολουθώ να μη καταλαβαίνω τι είδους "εγγύηση" θα αποτελεί. Αν θες μπορούμε να το συζητήσουμε, αν και δεν διαφωνώ ότι ο Μάνος θα πρέπει, εφόσον το επιθυμεί, να είναι συμμέτοχος οποιασδήποτε νέας προσπάθειας.
Ναι Κώστα μπορώ να σου αναφέρω μέλος(η) που οδηγήθηκαν σταδιακά σε μη συμμετοχή και τελικά αποχώρηση από το κόμμα γιατί δεχόντουσαν κατ' επανάληψη επιθέσεις επειδή οι απόψεις τους δεν ήταν πολύ "φιλελεύθερες". Επειδή όμως δεν θέλω να τα αναγράψω δημόσια τα ονόματα (δεν έχω άλλωστε και την συγκατάθεση τους μια και ελάχιστα τους γνωρίζω), μπορείς να μου δώσεις ένα mail να σου πω δύο τρία ονόματα και εσύ μπορείς αν θέλεις να ανατρέξεις στο phorum του κόμματος και να δεις τι είχε ειπωθεί τότε.
Βεβαίως οι διαφορετικές απόψεις σε ένα κόμμα, πόσο μάλλον ένα φιλελεύθερο κόμμα, είναι και αναμενόμενες και κατά την άποψη μου αναγκαίες. Μέσα από την σύνθεση των απόψεων βγαίνουν πολλές φορές τα καλύτερα αποτελέσματα. Αλλά πολλές φορές στην Φ.Σ. είχα την εντύπωση ότι ενώ μιλάγαμε και ανταλλάσσαμε απόψεις, τελικά ή επίσημη γραμμή ήταν προαποφασισμένη. Να το καταλάβω αυτό για τα περισσότερα ελληνικά κόμματα που είναι κατά βάσει αρχηγικά. Αλλά για ένα κόμμα πολιτών όπως ήταν η Φ.Σ. αυτό ήταν λάθος.
Τέλος πάντων αυτά πλέον δεν έχουν και πολύ σημασία. Το θέμα είναι από εδώ και στο εξής τι γίνεται και αν θα μπορέσει κάποια στιγμή στο μέλλον να στηθεί ένας μεταρρυθμιστικός σχηματισμός που να έχει την δυνατότητα να επιτύχει θετικά εκλογικά αποτελέσματα.
Βλέπω όμως, με λύπη μου, ότι οι διαφορές ανάμεσα σε προσωπικότητες του χώρου δεν είναι τόσο ιδεολογικές, όσο κυρίως προσωπικές και αυτό με κάνει να παραμένω πολύ απαισιόδοξος όσον αφορά την επίτευξη μίας κοινής προσπάθειας στο μέλλον.
το email μου είναι koukopoulos@gmail.com. Πες μου και θα απαντήσω εδώ για το ζήτημα χωρίς να αναφέρω ονόματα.
@Kouk
Το έστειλα το mail.
@Joe
Περιμένω να διαβάσω τις πάντα ενδιαφέρουσες απόψεις σου.
@apogonos
Φοβάμαι ότι οι διαφορές δεν είναι τόσο ιδεολογικές όσο προσωπικές. Ελπίζω να ξεπεραστούν γιατί είμαστε που είμαστε λίγοι αν είμαστε και διασπασμένοι τότε δεν έχουμε καμία τύχη.
Βασίλη
τα σχόλια σου ειναι πάντα πολύ ενδιαφέροντα, και θα συμφωνήσω μαζί σου οτι το θέμα συνεργασιών μεταξυ της Δρασης και της ΦΣ είναι κυριώς προσωπικό και όχι πολιτικό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ακόμα και σήμερα στη μπλογκόσφαιρα βλέπουμε μια μικρή μειονότητα που επιμένει στα προσβλητικά σχόλια, οι οποίοι προφανώς έχουν στόχο να καταστήσουν οποιαδηποτε μελλοντική συνεργασία αδύνατη. Είναι χρέος όλων μας να τους βάλουμε τους τραμπούκους στο περιθώριο.
Θα με ενδιέφερε επίσης να μου στειλεις και εμένα το εμαιλ με τα προσωπα στα οποια αναφέρεσαι που έφυγαν από την ΦΙΣ. Στειλτο στο akis@ktisis.eu
Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που αναφέρεις και πιστεύω ότι η πραγματική μάχη για την επιβίωση της ΔΡΑΣΗΣ θα δωθεί κατά πόσο θα καταφέρει να εντάξει τους Δημοκρατικούς και ΦΣ στους κόλπους της και κατά πόσο θα αρθρώσει έναν λόγο φιλελεύθερο μεν χωρίς να αποξενώνει όμως τον πολίτη που δεν γνωρίζει για τον χώρο αλλά αναγνωρίζει τα αδιέξοδα του σημερινού ελληνικού κράτος και του πολιτικού συστήματος.
Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι η στιγμή για να προσελκύσουμε την μεγάλη μερίδα ανθρώπων που ασφυκτιούν στον κρατισμό αλλά φοβούνται και το καινούργιο φρούτο που λέγεται φιλελευθερισμός.
Συγγνώμη που καθυστέρησα να απαντήσω, αλλά μόλις χθες είδα τα σχόλια.
@ Άκη
Δεν έχει πραγματικά σημασία σήμερα ποιος ή ποιοι ήταν αυτοί που αποχώρησαν ή αποστασιοποιήθηκαν λόγω διαφωνιών (έντονων) στο forum.
@ Άκη και Φιλελεύθερο
Αυτό που πραγματικά είναι αναγκαίο είναι να μπορέσουμε να επιτύχουμε, όλοι μαζί, κάτι θετικό. Για να το κατορθώσουμε προσωπικές αντιπάθειες, εγωισμοί, και ιδεολογικές αγκυλώσεις θα πρέπει να μπουν στην άκρη. Ελπίζω το καλοκαίρι (μια και οι εκλογές δεν θα αργήσουν, κάποιες φήμες από το Υπ. Εσ. μιλάνε για εκλογές τον Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη) να είναι περίοδος ζυμώσεων και θετικών εξελίξεων.
Δημοσίευση σχολίου