ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

“Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) εκφράζει την οργή του κλάδου για το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου, του ραδιοφώνου City 99.5, του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής και του e-tipos.gr. «Είναι μία ακόμα απόπειρα -μετά π.χ. τις προτάσεις για «εκ περιτροπής εργασία» στον όμιλο Εξπρές, το κλείσιμο του περιοδικού DIVA και τις σποραδικές αλλά καθημερινές απολύσεις σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ- να αξιοποιηθεί η οικονομική κρίση ως πρόσχημα με στόχο να υποβαθμιστούν τα εργασιακά δικαιώματα στο χώρο του τύπου και τελικά να υποβαθμιστεί η ίδια η ενημέρωση» αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ καλεί όλες τις ενώσεις-μέλη της Ομοσπονδίας να κινητοποιηθούν επειγόντως και να δώσουν πανελλαδικό χαρακτήρα στην αγωνιστική απάντηση. Σε ώρες κρίσης η αλληλεγγύη είναι το βασικό όπλο των εργαζομένων.

Στην αντίστοιχη ανακοίνωσή της η ΕΣΗΕΑ αναφέρει:

«Η αιφνιδιαστική απόφαση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου, ιδιοκτητών των εφημερίδων Ελεύθερος Τύπος και Τύπος της Κυριακής, του ραδιοσταθμού «City 99,5» και του ειδησεογραφικού site του Ομίλου, να πετάξουν στο δρόμο 450 συναδέλφους μας, κλείνοντας τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, αποτελεί πρόκληση και 'αιτία πολέμου' για όλους τους εργαζόμενους στην ενημέρωση, ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας.

»Η δραματική αυτή εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στις καθημερινές, πλέον, απολύσεις και τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων ενημέρωσης. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα τελευταία επεισόδια του δράματος με απλήρωτους ή απολυμένους εργαζόμενους στην Εξπρές, τον Σκάι, τον Alter, το Star, τη Χώρα, το Derby, την Απογευματινή, τον Ξένιο, με την αυθαιρεσία και αδιαφάνεια για τους συμβασιούχους στην ΕΡΤ».”

Ακόμα και αυτή την στιγμή δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο για τον οποίο η ΕΣΗΕΑ και η ΠΟΕΣΥ κατέβηκαν σε απεργία. Δεν αμφισβητώ, εργαζόμενος είμαι και εγώ, ότι το κλείσιμο μίας επιχείρησης στην οποία απασχολούνται πάνω από 450 άτομα είναι μία πάρα πολύ θλιβερή εξέλιξη, όταν μάλιστα δεν είναι καν το πρώτο περιστατικό αποδεικνύει περίτρανα τα γενικότερα οικονομικά προβλήματα τόσο του κλάδου όσο και της χώρας. Το ερώτημα όμως που ανακύπτει είναι το εξής. Τι είναι πιο έντιμο. Να παραδεχθεί ένας επιχειρηματίας ότι παρότι έδωσε χρόνο, χρήμα και κόπο η επιχείρηση του δεν μπόρεσε να ορθοποδήσει και να την κλείσει καλύπτοντας παράλληλα και τις υποχρεώσεις* προς εργαζόμενους, συνεργάτες και προμηθευτές, ή να συνεχίζει να λειτουργεί συσσωρεύοντας ζημίες και να επαιτεί από το κράτος βοήθεια για να καλύψει τις υποχρεώσεις του, κινδυνεύοντας ανά πάση στιγμή να βαρέσει κανόνι και να αφήσει ακάλυπτους όλους τους συναλλασσόμενους μαζί του;

* Η ανακοίνωση που εξέδωσε το Ίδρυμα Τύπου έχει ως εξής:

“Πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009, οι Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων της ανωνύμου εταιρίας με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» που εκδίδει τις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής» και της εταιρίας «Ραδιοφωνικές Επιχειρήσεις CITY Α.Ε.». Οι Γενικές Συνελεύσεις αποφάσισαν ομόφωνα τη λύση και θέση σε εκκαθάριση των εν λόγω εταιριών. Η εξέλιξη αυτή, είναι αποτέλεσμα της οριστικής επιλογής του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να αποχωρήσουν οριστικά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η συνέχιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων οδήγησε στην απόφαση αυτή. Όταν πριν από τρία χρόνια αναλήφθηκε η ευθύνη του «Ελεύθερου Τύπου» στόχος δεν ήταν μόνο η διάσωση ενός ιστορικού τίτλου. Στόχος ήταν και η συμβολή στην αναζήτηση μιας νέου τύπου και ταυτόχρονα ευρύτερης δημόσιας συζήτησης και μάλιστα σε μια φάση αλλαγών και μετάβασης που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Στο συνολικό εγχείρημα του «Ελεύθερου Τύπου» επενδύθηκαν μεγάλοι οικονομικοί πόροι. Κυρίως όμως και πρώτιστα κινητοποιήθηκαν σημαντικοί ανθρώπινοι πόροι, τόσο στην εφημερίδα, όσο και στο ραδιοφωνικό σταθμό. Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε. Το μοντέλο ενημέρωσης που κυριάρχησε στον τόπο μας, η συνεχιζόμενη συσσώρευση ζημιών σε συνδυασμό με τις αρνητικές προοπτικές του κλάδου, μαζί με την πεποίθηση ότι ένα Μέσο Ενημέρωσης δεν νοείται να λειτουργεί με μεγάλες ζημίες και αυτό να συνεχίζεται επί μακρόν, χωρίς να οδηγεί σε παρανοήσεις, συνετέλεσαν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας των παραπάνω αποφάσεων. Οι εταιρίες θα εκπληρώσουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων και όλων των συνεργατών τους. Σε όλους εκείνους που προσπάθησαν τα χρόνια αυτά, ανήκει ένα μεγάλο «ευχαριστώ».”