"Θριαμβεύει ο κρατισμός
Αιφνιδίως ομολογείται ότι υπάρχει πρόβλημα στην οικονομία, το οποίο αφορά κυρίως τον δημοσιονομικό τομέα. Προαναγγέλλεται μάλιστα ότι το φθινόπωρο η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην λήψη πρόσθετων φορολογικών μέτρων. Η αιτία είναι συνήθης: Για μία ακόμη φορά απέτυχε η εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού. Όλα τα δεινά της οικονομίας αρχίζουν και τελειώνουν από το κράτος.
Αυξάνονται οι δαπάνες
Όταν το 2004 ήλθε στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία, οι δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού ήταν 45,5 δις ευρώ, τα καθαρά έσοδα 39,3 δις ευρώ και το έλλειμμα 6,2 δις ευρώ. Κανονικά λοιπόν, από μία φιλελεύθερη κυβέρνηση θα περίμενε κανείς περιορισμό των δαπανών, έτσι ώστε ακόμη και με τα ίδια έσοδα να περιορίζεται το έλλειμμα. Άντ’ αυτού, οι κρατικές δαπάνες αυξάνονται διαρκώς. Έτσι, τον Τακτικό Προϋπολογισμό του 2008 έχουν προβλεφθεί δαπάνες 59 δις ευρώ, έσοδα 5,5 δις ευρώ και έλλειμμα 3,5 δις ευρώ. Δηλαδή αύξηση μέσα στην τετραετία, των με δαπανών κατά 30%, των δε εσόδων – για να μην διογκωθεί περαιτέρω το έλλειμμα – κατά 41%!
Καμία Κυβέρνηση, σοσιαλιστική ή - κατ’ όνομα – φιλελεύθερη δεν τόλμησε να περιορίσει τις δαπάνες. Θεωρούνται περίπου δεδομένες και ανελαστικές, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για αλόγιστες σπατάλες. Αυτό το διαπιστώνει ο καθένας καθημερινώς. Όπου υπεισέρχεται κρατικό χρήμα, δεν υπάρχει καμία αίσθηση οικονομίας. Από τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο μέχρι την κορυφή της πυραμίδας. Και μόνο το γεγονός ότι οι δημόσιες δαπάνες αυξάνονται κάθε χρόνο με τον ρυθμό που αυξάνονται, πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Το κράτος, όποιος και αν είναι στην κυβέρνηση, δεν έχει καμία βούληση να περιορίσει τις δαπάνες του.
Από δεκαετίες έχει τεθεί ζήτημα αναθεωρήσεως των κονδυλίων του Προϋπολογισμού από μηδενική βάση, αλλά ουδέποτε έγινε πράξη. Η λογική είναι η εξής: Αντί κάθε χρόνο να αυξάνονται τα κονδύλια ανά υπουργείο βάσει κάποιου ποσοστού, να επανεξεταστεί η σκοπιμότης ενός εκάστου κονδυλίου. Αν αυτό γινόταν, είναι βέβαιο ότι πολλά κονδύλια θα κατηργούντο ως μη καλύπτοντα καμία ανάγκη. Αυτό δεν έγινε, με αποτέλεσμα τα κρατικά κονδύλια να κατανέμονται και σήμερα περίπου όπως γινόταν στην σοβιετική Ρωσία. Με τις “νόρμες”.
Το 2004 η Ελλάς ετέθη υπό ευρωπαϊκή επιτήρηση διότι ουδέποτε ελέγχθηκαν οι δημόσιες δαπάνες, με αποτέλεσμα τα ξεφύγει το έλλειμμα. Σήμερα που η χώρα κινδυνεύει να τεθεί εκ νέου σε καθεστώς επιτηρήσεως, η αιτία είναι η ίδια. Πάλι δεν ελέγχονται οι δαπάνες. Τα έσοδα είναι υπερεκτιμημένα και μοιραίως το έλλειμμα θα ξεφύγει προς τα άνω. Κατά το πρώτο πεντάμηνο του 2008, οι δαπάνες αυξήθηκαν με ρυθμό 12,1% αντί του 8,3% που είναι ο στόχος για το έτος, όταν τα έσοδα αυξήθηκαν κατά μόλις 3,5% αντί του 13% που είναι ο αντίστοιχος ετήσιος στόχος. Πως λοιπόν να εξυγιανθούν τα δημόσια οικονομικά;
Ζητούνται κονδύλια!
Η νοοτροπία δεν αλλάξει. Ακόμη και σήμερα που υποτίθεται ότι κυβερνά η φιλελεύθερη παράταξη, αν ρωτήσετε υπουργούς ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα τους, θα σας απαντήσουν η έλλειψη κονδυλίων. Κανένας δεν θα σας μιλήσει για βελτίωση της κατανομής τους. Όλοι θέλουν κονδύλια για να τα σπέρνουν ανεξέλεγκτα. Ενώ σε κάποιους τομείς τα κονδύλια που διαθέτει το κράτος είναι υψηλότερα ακόμη και από εκείνα που διατίθενται σε προηγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες. Στην ανώτατη παιδεία λ.χ., όλοι συγκρίνουν τα διατιθέμενα κονδύλια ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ το ορθό θα ήταν να συγκρίνονται ως δαπάνη ανά φοιτητή. Άραγε σκέφτηκε ποτέ κανείς πόσο επιβαρύνει τον κρατικό Προϋπολογισμό το ελληνικό φαινόμενο των αιωνίων φοιτητών;
Το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει σήμερα προβλήματα, οφείλεται κυρίως στο κράτος και τις δαπάνες του. Αν ο υπουργός Οικονομίας προχωρήσει το φθινόπωρο στην λήψη μέτρων φορολογικού χαρακτήρος, αυτά θα αποβούν εις βάρος της αναπτύξεως. Ποιος λοιπόν θα ευθύνεται γι’ αυτό; Η παγκόσμια οικονομική κρίση ή το αδηφάγο ελληνικό Δημόσιο; Δυστυχώς, ο κρατισμός θριαμβεύει."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου