“Τα μπλόκα των αγροτών” θα μπορούσε να ονομάζεται το έργο που παρακολουθούμε σχεδόν κάθε χρόνο τα τελευταία 15 χρόνια. Οι πρωταγωνιστές μπορεί να αλλάζουν, αλλά η πλοκή και η ρητορική είναι βαρετά επαναλαμβανόμενη και μέσα στην λογική του σύγχρονου νέο-ελληνικού γίγνεσθαι όπου όποιος θεωρεί ότι θίγεται προβαίνει σε ενέργειες που δημιουργούν προβλήματα και δυσχεραίνουν την καθημερινή δραστηριότητα του συμπολίτη του. Ουσιαστικά δηλαδή η κάθε διαμαρτυρόμενη ομάδα, στην προκειμένη περίπτωση οι αγρότες, προσπαθούν να επιτύχουν τις επιδιώξεις τους κρατώντας όμηρους τους υπόλοιπους πολίτες αυτού του κράτους και εκβιάζοντας με τον τρόπο αυτό την κυβέρνηση. Υπάρχει καμία διαφορά με τους κακοποιούς που κρατούν ομήρους και ζητάνε λύτρα για την απελευθέρωση τους;
Διαβάζω τα αιτήματα τους – 13 ονοματίζει η Απογευματινή – και είναι εμφανές ότι αυτό το οποίο επιτακτικά ζητούν είναι η συνέχιση της υπάρχουσας μη ανταγωνιστικής και επομένως αδιέξοδης πολιτικής των επιδοτήσεων. Ζητούν οι αγρότες:
- Άμεση καταβολή οικονομικής ενίσχυσης σε οριζόντια βάση.
- Άμεση καταβολή των ενισχύσεων από προγράμματα.
- Τιμές καταναλωτή (στο ράφι), προσαρμοσμένες βάσει της τιμής κτήσεως από τον παραγωγό (σε ανώτερα επίπεδα όχι πάνω από 100%).
- Ορθή διαχείριση και επιπλέον ενίσχυση από την Ε.Ε. του Β’ Πυλώνα (Ταυτόχρονα να σταματήσει η αλόγιστη περικοπή χρημάτων του Α’ Πυλώνα και η μεταφορά τους στο Β’ Πυλώνα, π.χ. ενισχύσεις καπνού).
- Έναρξη διαλόγου για το καθεστώς ενισχύσεων μετά το 2013.
-Προτεραιότητα ένταξης στα προγράμματα του Δ’ ΚΠΣ των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών (κατά 80%).
- Μείωση (λόγω της οικονομικής δυσχέρειας) της ίδιας συμμετοχής στα σχέδια βελτίωσης στο 5% επί του προϋπολογισμού.
- Συνέχιση και μετά το 2013 των προγραμμάτων Βιολογικής Γεωργίας-Απονιτροποίησης κ.λπ.
- Χορήγηση χρηματοδοτικών προγραμμάτων βάσει του άρθρου 2 του Ν. 3399/2005.
-Καταβολή όλων των ενισχύσεων μέχρι του τέλους του εκάστοτε έτους.
- Οι κρατήσεις από την ενιαία ενίσχυση (διαφοροποίηση) να μην ισχύουν για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
- Αναπροσαρμογή της ενιαίας ενίσχυσης κατά έτος βάσει του πληθωρισμούς.
- Αλλαγή διαδικασίας εκτιμήσεων.
- Καταβολή ενισχύσεων το αργότερο εντός διμήνου από τη λήξη της συγκομιδής.
Συμπερασματικά αυτό που ζητάνε είναι όταν η τιμή του παραγόμενου προϊόντος τους είναι κάτω από κάποιο πλαφόν τότε το κράτος να καλύπτει αυτή την διαφορά. Αυτό στην παρούσα φάση, σύμφωνα με τους αγρότες θα μπορούσε να καλυφθεί από το Δ΄ ΚΠΣ, ενώ θέλουν να ξεκινήσουν και οι συζητήσεις – ουσιαστικά δεσμεύσεις – του κράτους για το πώς θα επιδοτούνται μετά το 2013 και το κλείσιμο της κάνουλας των κοινοτικών κονδυλίων. Παρότι η σοβιετικού τύπου οικονομία έχει οικτρά αποτύχει θα μπορούσα να την δεχθώ στην (protectionist) λογική ότι το κράτος θα παίζει τον μεσάζοντα αγοράζοντας σε προκαθορισμένες τιμές τα αγροτικά προϊόντα. Τότε όμως η τιμή του προϊόντος που θα λάμβαναν οι έλληνες αγρότες θα ήταν απόλυτα συγκεκριμένη και δεν θα είχε καμία σχέση με αυτή που θα λάμβαναν σε καταστάσεις ελεύθερης αγοράς (είτε χαμηλότερη είτε όμως και μεγαλύτερη). Σήμερα όμως ζητούν την χαμηλότερη εγγυημένη – σύμφωνα με τις προστατευτικές πολιτικές αλλά από την άλλη χωρίς όριο η υψηλότερη τιμή σύμφωνα με τις αρχές της ελεύθερης αγοράς. Με λίγα λόγια και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Δηλαδή ζητούν μία κοινωνία και μία οικονομία στην οποία δεν θα επιβραβεύεται ο πρώτος, ο καινοτόμος, ο μεθοδικός, αυτός που παίρνει ρίσκα, αυτός που επενδύει τις υπεραξίες του και θα εξισώνεται ουσιαστικά με τον τεμπέλη, τον οκνηρό, τον συντηρητικό, αυτόν που δεν ανανεώνει την παραγωγή του. Φανταστείτε απλά το ίδιο να ζητούν και άλλες επαγγελματικές ομάδες, βιοτέχνες, ελεύθεροι επαγγελματίες και πάσης φύσεως επιτηδευματίες.
Άλλα αιτήματα οικονομικής φύσεως, όπως τα παρουσιάζει η Απογευματινή, είναι:
- Άμεση καταβολή της επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου με αυξημένο συντελεστή.
- Άμεση αποπληρωμή των επενδυτικών προγραμμάτων.
- Πάγωμα χρεών για τουλάχιστον μία τριετία και άμεση προσαρμογή των επιτοκίων βάση ΕΚΤ.
- Άμεση καταβολή ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους του ΟΓΑ & επιδόματος θέρμανσης.
- Λιπάσματα- σπόροι- φάρμακα κ.λπ.
- Μείωση τιμής ηλεκτρικού ρεύματος.
- Αφορολόγητα καύσιμα.
- Προσαρμογή των χαμηλών συντάξεων του ΟΓΑ στα επίπεδα των κατώτερων συντάξεων άλλων ταμείων.
- Μείωση ορίων ηλικίας στα 60 έτη για άνδρες και γυναίκες.
- Αναβάθμιση των πρωτοβάθμιων Υπηρεσιών Υγείας.
- Μείωση του ποσοστού συμμετοχής των φαρμάκων από 25% σε 10%.
-Ειδικές ρυθμίσεις σε θέματα ασφάλισης.
- Αναπροσαρμογή των ανώτατων ορίων για τους προϋπολογισμούς των σχεδίων βελτίωσης σε 300.000 ευρώ και 400.000 ευρώ για φυτική και ζωική παραγωγή αντίστοιχα.
- Πλήρης αναθεώρηση των όρων ένταξης στα Μικρά Σχέδια Βελτίωσης.
- Ριζική μείωση του χρόνου αξιολόγησης-έγκρισης, αλλά και αποπληρωμής των σχεδίων βελτίωσης.
-Ρύθμιση πανωτοκίων και στον τελευταίο εμπλεκόμενο αγρότη (Ακόμα και στο πρώτο ευρώ).
- Αλλαγή καθεστώτος προσημειώσεων και εξόδων τραπέζης.
- Μείωση επιτοκίου (Σύμφωνα με τη μείωση του επιτοκίου της ΕΚΤ).
- Μείωση ΦΠΑ αγροτικών μηχανημάτων κλπ από 19% σε 9%
- Απαλλαγή των αγροτικών εγκαταστάσεων από το ΕΤΑΠ.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν αιτήματα ουσιαστικά προνομιακής μεταχείρισης των αγροτών από το κράτος, σε σχέσης με τους υπόλοιπους επαγγελματίες, και ως εκ τούτου καταπατούν βάναυσα τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 4 του Συντάγματος.
Τέλος κρίνω ως δίκαια τα αιτήματα τους περί:
- Εκπαίδευσης αγροτών-χορήγησης πτυχίου.
- Μητρώο –κατά κύριο επάγγελμα– αγροτών.
Αλλά θεωρώ ότι απλά αποτελούν το αμπαλάρισμα των κύριων αιτημάτων τους και ουσιαστικά δεν τους απασχολούν ιδιαίτερα.
Θέλω να τονίσω, μια και οι δικοί μου οι γονείς από αγροτικές οικογένειες προέρχονται, ότι θεωρώ το επάγγελμα τους και δύσκολο και στην σημερινή συγκυρία πιθανόν οικονομικά ασύμφορο (όπως όμως και πολλά άλλα). Θεωρώ όμως ότι πριν και πάνω από όλα θα πρέπει να κοιταχτούν στον καθρέπτη και να κάνουν μία γενναία αυτοκριτική γιατί:
Για τόσα χρόνια εισέπρατταν γενναίες κοινοτικές επιδοτήσεις που σκοπό είχαν την βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό των καλλιεργειών και των μηχανημάτων τους και αυτοί δεν επένδυαν παρά ελάχιστα σε αυτά.
Για τόσα χρόνια εξαπατούσαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα εισπράττοντας επιδοτήσεις για πολλαπλάσια παραγωγή από την πραγματική τους.
Ποτέ δεν επένδυσαν στην δημιουργία αξιόλογων και δυνατών Συνεταιρισμών που θα τους έκαναν προνομιακούς συνομιλητές και που ουσιαστικά αυτοί θα έθεταν τους όρους του παιχνιδιού και δεν θα ήταν έρμαιο των μεσαζόντων.
Με την ανοχή ή ακόμα χειρότερα την συμμετοχή τους δημιουργήθηκαν οι κομματικά εγκάθετοι συνεταιρισμοί, οι οποίοι στις καλές ημέρες του 80 μοίραζαν τον πακτωλό των ευρωπαϊκών χρημάτων, και οι οποίοι ουσιαστικά έχουν οδηγήσει στην υποβάθμιση και ανυποληψία τους.
Ποτέ δεν σκέφτηκαν να διαφοροποιήσουν και να βελτιώσουν την παραγωγή και το προϊόν τους κάνοντας τους ελκυστικούς στην εσωτερική και πολύ περισσότερο στην διεθνή αγορά.
Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω αποτελεί ΟΝΕΙΔΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ όλων των ελλήνων ελαιοπαραγωγών το γεγονός ότι το 80% περίπου της εγχώριας παραγωγής πωλείται χύμα στην Ιταλία, αναμειγνύεται με ιταλικά ελαιόλαδα και πωλείται ως ιταλικό στις Δυτικοευρωπαϊκές και Αμερικάνικες αγορές, σε υψηλότατη μάλιστα τιμή.
Θα απαιτούσα λοιπόν από τους αγρότες πριν ζητήσουν, να δουν τα δικά τους λάθη και το που αυτά οδήγησαν την αγροτική παραγωγή και ουσιαστικά το επάγγελμα τους όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά με την λογική του αγρότη που άκουσα σε κάποιο δελτίο ειδήσεων ότι ο σημερινός πρωθυπουργός θα πρέπει να δει τα “καλά” που έκανε ο πατήρ του για τον κλάδο τους και να πράξει ανάλογα, καταλαβαίνει κανείς ότι δεν υπάρχει σωτηρία. Κρίμα.
Το υπόγειο της αφθονίας (απόσπασμα από το ΕΠΙΛΗΨΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ)
Πριν από 5 χρόνια
8 σχόλια:
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η λέξη επιδότηση είναι συννυφασμένη με τον αγρότη.Τότε τα χρήματα έρχονταν από την ΕΟΚ στους ροδακινοπαραγωγούς, στους παραγωγούς σιτηρών,καλαμποκιού και πολλών άλλων καλιεργειών για να αλλάξουν καλλιέργεια λόγω κορεσμού του προιόντος. Αποτέλεσμα, οι γεωργοί πετούσαν σε χωματερές τα προιόντα βολεμένοι ,έχοντας το ίδιο κέρδος με μηδενικά έξοδα και κόπο. Ξαφνικά οι καφετέρειες στην επαρχεία γέμισαν απο άεργους τεμπέληδες οι οποίοι 20 χρόνια μετά επιζητούν την παγείωση των ίδιων επιδοτήσεων,μαραζώνοντας εγωιστικά τους μισούς επαγγελματικούς κλάδους της χώρας μας. Προσαρμοστείτε κύριοι κι αν δεν μπορείτε,αλλάξτε επάγγελμα η΄χώρα, αυτός ο λαός σας βαρέθηκε!!!
Πόσο πολύ με εκφράζεις F T !
Βασίλη σίγουρα υπάρχουν πολλοί αγρότες που πασχίζουν και εργάζονται για ένα καλύτερο μέλλον, που επενδύουν και που συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία αποτελείται από θαμώνες καφενείων και σκυλάδικων που τόσα χρόνια γέλαγαν με τα "κορόιδα" τους κουτόφραγκους και τις απιδοτήσεις που άρπαζαν. Τώρα νομίζω ότι ήρθε η ώρα να την πάθουν σαν το βοσκό με το λύκο, κανείς δεν τους πιστεύει (εκτός από τους δημοσιογράφους της πεντάρας).
hello... hapi blogging... have a nice day! just visiting here....
Πολύ μεγάλη ντροπή είναι αυτά που συμβαίνουν με τους ελαιοπαραγωγούς . Ένα προϊόν άριστης ποιότητας πουλιέται σήμερα ΤΣΑΜΠΑ στους μεσάζοντες . Οι παραγωγοί πουλάνε σε τιμές πείνας , οι καταναλωτές απ την άλλη αγοράζουν ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ . Για να καταλάβετε εμείς δώσαμε το ελαιόλαδο μας με τιμή 2 ευρώ το λίτρο και καταλήγει στο ράφι 6 ευρώ το λιγότερο . Ντροπή και μόνο ντροπή . Κύριοι δεν φταίνε οι αγρότες που διαμαρτύρονται σήμερα αλλά οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν διαχρονικά .
Αγαπητέ MadMax συμφωνώ μαζί σας ότι υπάρχει μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στην τιμή που δίνετε εσείς το λάδι σας και την τιμή που φτάνει αυτή στο ράφι. Όμως εδώ θα πρέπει να λάβουμε δύο πράγματα υπ' όψιν μας. Πρώτον τι μέρος του συνολικού κόστους ενός ετοίμου προϊόντος στο ράφι του supermarket αποτελεί ή πρώτη ύλη του. Όντας υπεύθυνος κοστολογίων σε μεγάλη εταιρεία τροφίμων μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι σ' εμάς η ενσωματούμενη πρώτη ύλη αποτελεί κάτω του 30% του συνολικού κόστους. Βέβαια η δική μας εταιρεία παράγει τρόφιμα που δεν είναι πρώτης ανάγκης, όπως το ελαιόλαδο ή το γάλα.
Δεύτερον θεωρώ ότι οι αγρότες πληρώνουν το γεγονός ότι τόσα χρόνια είχαν επαναπαυτεί στον πακτωλό των επιδοτήσεων και δεν οργανώθηκαν σε ισχυρούς συνεταιρισμούς οι οποίοι θα ήταν σε θέση ισχύος στις συναλλαγές τους με τους μεσάζοντες. Εκείνη την εποχή η πλειοψηφία των συνεταιρισμών διαχειριζόταν αποκλειστικά τις κοινοτικές επιδοτήσεις μοιράζοντας πολλές φορές και με κομματικά κριτήρια. Αντίθετα όσοι συνεταιρισμοί ασχολήθηκαν συστηματικά με την σωστή εκμετάλλευση των προϊόντων τους σήμερα βρίσκονται ασφαλέστατα σε πολύ καλύτερη μοίρα (έχω παράδειγμα).
Σκεφτείτε επίσης και το ακόλουθο: Έχουμε ετήσια παραγωγή ας πούμε 100 κιλά ελαιολάδου. Έρχεται ο μεσάζοντας και προσφέρει ας πούμε 1 ευρώ. Στην υπόθεση ας δεχτούμε ότι και ο πωλητής και ο προμηθευτής μιλούν από ίδια θέση ισχύος. Το 1 ευρώ αντιστοιχεί στην προσφορά και την αντίστοιχη ζήτηση. Αγοράζει αυτά τα 100 κιλά και πουλάει τα 80 στην Ιταλία, ενώ διαθέτει τα υπόλοιπα 20 στην ελληνική αγορά όπου η ζήτηση όμως είναι για 30 κιλά. Το αποτέλεσμα είναι αύξηση της τιμής του ελαιολάδου.
Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό που θα πρέπει να πράξουν οι αγρότες είναι να οργανώσουν εκτός από βιώσιμες καλλιέργειες και δυνατές κοινοπραξίες οι οποίες δεν θα μπορούν να άγονται και να φέρονται από τους μεσάζοντες. Όσο πιο δυνατός και μεγάλος είσαι τόσο πιο εύκολα θέτεις τα δικά σου standards.
Κύριε vasilis tsiknakos (philosofos) συμφωνώ απόλυτα με όσα έχετε αναφέρει . Έχετε δίκιο όταν αναφέρεστε στην διαχείριση των επιδοτήσεων , στον τρόπο λειτουργίας των συνεταιρισμών αλλά και για τον ρόλο των μεσαζόντων . Το θέμα είναι ότι λίγο πολύ αυτά πλέον τα ξέρουν όλοι , όπως επίσης με λόγια μόνο ο κόσμος δεν χορταίνει .... Αν δεν αλλάξει η κατάσταση τότε μάλλον δεν υπάρχει μέλλον σε αυτόν τον κλάδο . Γι αυτό πιστεύω πρέπει η πολιτεία να δείξει τον δρόμο
Δημοσίευση σχολίου