“…Στην Αριστερά, οι δηλώσεις μετά την οικονομική κρίση είναι «Θέλει να κρυφτεί η π...άνα, αλλά η χαρά δεν την αφήνει». Γιατί τις ψήφους η Αριστερά τις τσιμπάει πάντα στις καταστροφές. Στη Ρωσία κομμουνισμός έγινε μετά την ήττα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Κίνα μετά την Ιαπωνική Κατοχή. Οι ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες έγιναν κομμουνιστικές όταν ήταν διαλυμένες από τη Γερμανική Κατοχή και τις κατέλαβαν οι Σοβιετικοί. Ο στρατηγός Μάρσαλ είχε καταλάβει ότι ο κομμουνισμός βασίζεται στα άδεια στομάχια και μπόρεσε να πείσει το Αμερικανικό Κογκρέσο να χρηματοδοτήσει το σχέδιο που πήρε το όνομά του για την ευρωπαϊκή ανασυγκρότηση. Με τα δικά σας τα μυαλά και όχι το δικό μου το φτωχό: «Πότε ο ψηφοφόρος ψηφίζει την κομμουνιστική Αριστερά; Οταν όλα πάνε καλά ή έχουν βαρέσει μπιέλα;». Και πότε χαίρονται τα κομμουνιστικά κόμματα, όταν ο κόσμος τραγουδάει «θα τα κάψω τα λεφτά μου» ή όταν το έχει γυρίσει στο «Μεσ' στην υπόγεια την ταβέρνα, μεσ' σε καπνούς και σε βρισιές». Το όνειρο κάθε κομμουνιστικού κόμματος είναι ο κόσμος να μην έχει να χάσει τίποτα παρά τις αλυσίδες του. Είναι και ο λόγος που με το που ακούστηκε ότι οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης παίρνουν μέτρα για την κρίση στο τραπεζικό σύστημα τα αριστερά κόμματα στην Ελλάδα άρχισαν να φωνάζουν ότι τα μέτρα δεν πρέπει να παρθούν διότι εξυπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο. Το μεγάλο κεφάλαιο, που δεν ψηφίζει Αριστερά, είτε εξυπηρετηθεί είτε όχι ποσώς που ενδιαφέρει. Το τι θα γίνει με τον κόσμο ενδιαφέρει την Αριστερά. Η ειρωνεία της κρίσης είναι ότι ενώ η Αριστερά είναι υπέρ του κόσμου ξέρει ότι όταν ο κόσμος έχει πρόβλημα δεν ψηφίζει τη Δεξιά. Μόνο που μερικές φορές ψηφίζει δεξιότερα από τη Δεξιά..”
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου