"Ταυτισθήκατε με την εικόνα του ΛΑΟΣ τον τελευταίο χρόνο. Γιατί, όμως, εξαφανισθήκατε μετεκλογικά;
Πρόκειται για συνειδητή πολιτική αποχή από το συγκεκριμένο κόμμα όπως αυτό διαμορφώθηκε μετεκλογικά. Είναι πια αποτυπωμένη στην πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησής του η επικράτηση όσων έχουν τα ίδια πιστεύω και χαρακτηρίζονται από ιδεολογική ταύτιση. Καθόλου τυχαία, αφού και προεκλογικά συνεργάστηκαν με επιτυχία. Ξεκίνησα τη συνεργασία μου αρχικά στην αυτοδιοίκηση, όπου η πολυσυλλεκτικότητα υπερβαίνει τα κομματικά στεγανά. Τη συνέχισα, όπως έγινε και με άλλα στελέχη από διαφόρους πολιτικούς χώρους, στοχεύοντας στη μετεκλογική επικράτηση καθαρών δημοκρατικών και προοδευτικών φωνών οι οποίες θα καθιστούσαν το ΛΑΟΣ μια αξιόπιστη πολιτική δύναμη με αποφασιστικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας προς όφελος των πολιτών. Η κατεύθυνση αυτή, ωστόσο, δεν ευοδώθηκε.
Στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΛΑΟΣ κυριαρχούν ακραία δεξιοί βουλευτές, ενώ ο Γ. Καρατζαφέρης, μιλώντας στη Βουλή, αναφέρθηκε θετικά σε πρακτικές της χούντας και του Μεταξά. Γι' αυτήν την εικόνα συνεργασθήκατε;
Όταν η κύρια ιδεολογική συνιστώσα του ΛΑΟΣ -και αυτή θα καταδειχθεί επαρκώς και στο μέλλον- είναι των βουλευτών με τη συγκεκριμένη ιδεολογία, τότε και ο πρόεδρός του θα επικαλείται αντίστοιχα παραδείγματα. Επειδή, όμως, είναι επίκαιρη η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, υπενθυμίζω ότι ο λαός υπερέβη τη μεταξική συνταγή και αντιστάθηκε στο φασισμό. Κάθε άλλη, λοιπόν, ευκαιριακή και αποσπασματική υιοθέτηση αρχών και θέσεων, ακόμα και πράξεων όπως η υπερψήφιση του προτεινομένου από την Ν.Δ. προέδρου της Βουλής, δεν μπορεί να προσδώσει κανένα άλλο σταθερό και καθαρό ιδεολογικό στίγμα σε αυτό το κόμμα που βλέπουμε σήμερα. Η μετεκλογική εικόνα του κόμματος αυτού δεν με εκφράζει σε καμία περίπτωση. Εγώ αγωνίζομαι για την επικράτηση ανθρωποκεντρικών αξιών που ενώνουν και όχι ακραίων και δογματικών αντιλήψεων που δηλητηριάζουν τις ανθρώπινες ψυχές και διαλύουν κάθε έννοια κοινωνικής συνείδησης. Αυτής που ο Μακρυγιάννης, κι όχι ο Μεταξάς, εμφατικά προέβαλε ως ανάγκη κατανόησης του «εμείς» αντί του «εγώ». Η εξάλειψη της οικονομικής και κοινωνικής παθογένειας του νεοφιλελευθερισμού δεν γίνεται με προσκόλληση σε ιδεοληψίες του παρελθόντος, μισαλλοδοξίες και ρατσιστικές πρακτικές. Απαντήσεις στα μεγάλα λαϊκά αιτήματα δεν είναι δυνατόν να δοθούν με δημαγωγικό λόγο κομμάτων προσωποπαγούς εξουσίας. Επιδίωξή μου είναι να συμβάλω στην ανάπτυξη μιας δίκαιης κοινωνίας με δίκαιους και ξεκάθαρους κανόνες, που πλαταίνουν τη δημοκρατία και την κοινωνική μέριμνα σε μια αξιοπρεπή πατρίδα. Για τέτοιους αγώνες και επιδιώξεις, θέση για μένα στο συγκεκριμένο μετεκλογικό ΛΑΟΣ δεν υπάρχει.
Ως απόστρατος αξιωματικός πώς είδατε την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του ΛΑΟΣ από «σαραντάρη» βουλευτή που δεν πήγε στον στρατό;
Αυτό που με ενοχλεί ως ενεργό πολίτη είναι ότι όσοι ψήφισαν το ΛΑΟΣ προεκλογικά δεν γνώριζαν ότι ο συγκεκριμένος υποψήφιος δεν είχε εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Η συγκάλυψη ενός τόσου σοβαρού γεγονότος, που θα έπρεπε να είναι γνωστό στην ηγεσία του κόμματος, ένεκα της μακροχρόνιας συνεργασίας με αυτό το άτομο, είναι αδικαιολόγητη. Οποιαδήποτε επίκληση δικαιολογιών δεν «περιποιεί τιμή» στον πολιτικό χώρο που επενδύει και πολιτικά στην ηθική και νομική υποχρέωση της στράτευσης. Εξάλλου η πολιτική ασκείται δια του παραδείγματος, προκειμένου να έχει και παιδευτικό χαρακτήρα.
Θα παραμείνετε στο ΛΑΟΣ;
Η επιστολή παραίτησής μου βρίσκεται από χθες στο γραφείο του προέδρου του κόμματος. Εξάλλου, φαίνεται ότι έχει χαθεί και το συναίσθημα, που μαζί με την ηθική είναι απαραίτητα στοιχεία για να υπάρχει συμπόρευση. Εξέλιπε, πλέον, κάθε λόγος, λοιπόν."
1 σχόλιο:
Έχω τη φρικτή υποψία ότι το πραγματικό πρόβλημα του κ. Θεοδωρακίδη είναι ότι δεν εξελέγη βουλευτής.
Έπαιξε, έχασε. Υποτίμησε, όπως και πολλοί άλλοι, εντός και εκτός του ΛΑΟΣ, τον υπαρκτό, ενεργό πυρήνα της Άκρας Δεξιάς στην Ελλάδα. Δεν είχε πρόβλημα ο κ. Θεοδωρακίδης όταν ο (τέως) αρχηγός τού τσαλαβουτούσε στα νερά του εθνικοσοσιαλισμού, ζητώντας να επιστραφεί η Ελλάδα στους Έλληνες (για να φτάσει προεκλογικά να σφίγγει χέρια μεταναστών, α λα αμερικέν). Του κακοφάνηκε, όμως, του κ. Θεοδωρακίδη, όταν το τσαλαβούτημα μετουσιώθηκε σε ψήφο προς τους γνήσιους εκφραστές αυτής της ιδεολογίας, αντί να κατευθυνθεί στα "ιστορικά" στελέχη του ΛΑΟΣ που έμειναν έξω από τη Βουλή.
Και, τέλος πάντων, όλα αυτά που καταγγέλλει, περί προσωποπαγούς κόμματος και ακραίων θέσεων, έχοντας αποτύχει να εκλεγεί, δεν τα είχε προσέξει πριν;
Παράδειγμα της υποκριτικής στάσης του εν λόγω κυρίου, η αποστροφή του αυτή:
"Τη συνέχισα (την πολιτική συνεργασία) στοχεύοντας στη μετεκλογική επικράτηση καθαρών δημοκρατικών και προοδευτικών φωνών".
Δηλαδή, τι μας λέει επί της ουσίας ο καθαρός, δημοκράτης και προοδευτικός πολιτευτής; "Αγωνιζόμουν ώστε, αφού καρπωθούμε την πολιτική ανταπόκριση της Άκρας Δεξιάς στο εκλογικό σώμα, να τους αφήσουμε απέξω. Δε σε ξέρω, δε με ξέρεις, υποφέρω κι υποφέρεις. Δε μου έκατσε, οπότε παίρνω τους βώλους μου και φεύγω, για να μάθετε!"
Το ιδεολογικό στίγμα το δίνεις εκ των προτέρων, όχι εκ των υστέρων, αν θέλεις να λέγεσαι υπεύθυνος πολιτικός.
Αυτό το "εκ των υστέρων" είναι πολύ της μόδας. "Εκ των υστέρων" θυμήθηκε ο κ. Παπανδρέου ότι δεν έδωσε ιδεολογική ταυτότητα στο ΠΑΣΟΚ, "εκ τω υστέρων" θυμήθηκε ότι δεν απαλλάχτηκε από τα βαρίδια του παρελθόντος της "δημιουργικής λογιστικής". "Εκ των υστέρων" παίζουν μπουνιές για να αποφασίσουν ποιος θα είναι το αφεντικό στο "ενωμένο, δυνατό" ΠΑΣΟΚ.
Ομοίως και ο κ. Θεοδωρακίδης. Κάποιος θα έπρεπε να του είχε πει ότι μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, ενώ αντιθέτως, στην πολιτική, καταλογίζονται και ευθύνες. Ας πρόσεχε.
Δημοσίευση σχολίου