ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Φθινοπωρινές ημέρες σαν την σημερινή η σκέψη μου πάει πάντα στην Νέα Υόρκη. Μπορεί να είναι όμορφη όλες τις εποχές του έτους αλλά το φθινόπωρο μου ασκούσε μία άλλη γοητεία. Μία γοητεία που δυστυχώς δεν μπορώ να την νοιώσω στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια . Το έντονα μελαγχολικό τοπίο με τον συννεφιασμένο καιρό, με τα κιτρινισμένα, έτοιμα να πέσουν φύλλα των δέντρων, δημιουργούσαν, και δημιουργούν φαντάζομαι ακόμα, ένα μαγευτικό τοπίο. Σαν ένα πίνακα ζωγραφικής, μία πανδαισία χρωμάτων και συναισθημάτων.
Μέρες σαν και την σημερινή μου άρεσε να περπατώ στους δρόμους του Manhattan, είτε uptown στο Central Park και από εκεί στην Πέμπτη Λεωφόρο, είτε downtown στο Village και στο Soho.
Να μπαίνω σε βιβλιοπωλεία μικρά κυρίως, αλλά και μεγάλα (όπως το Barnes & Nobles), να χάνομαι στις σελίδες βιβλίων για αρκετή ώρα, μαζί με όλους τους άλλους λαθραναγνώστες, να χαζεύω τις βιτρίνες των καταστημάτων, να ψάχνω σε παλαιοπωλεία κυρίως στο Village για να βρω παλιούς δίσκους (είναι απίστευτο τι μπορείς να ανακαλύψεις σ’ αυτά τα μαγαζάκια) και κατόπιν να καταλήγεις για μία κούπα ζεστό αμερικάνικο καφέ και ένα γλυκό (ένα cheesecake ή μία ζεστή έως καυτή μηλόπιτα) σε ένα μικρό καφέ υπό την συνοδεία κλασικής μουσικής. Μετά μία βόλτα από το Museum of Modern Art ή από κάποιο σινεμά για μία μεσημβρινή προβολή και έπειτα σε κάποια μικρή trattoria για σπαγγέτι με κόκκινη σάλτσα και βασιλικό μαζί με καλό κόκκινο κρασί.
Το τέλος της φθινοπωρινής αυτής ημέρας μπορεί να σε βρει σε κάποιο jazz bar για ένα ποτό με τους ήχους του σαξόφωνου να σε γυρνά σε παλαιότερες εποχές, αυτές της Billy Holiday και του Luis Armstrong.
Κάπως έτσι μ’ έχει κάνει και νοιώθω σήμερα το (όμορφα) μελαγχολικό φθινοπωρινό πρωινό. Μ’ έχει στείλει πέρα από τον Ατλαντικό εκεί που έζησα μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, τα χρόνια της φοιτητικής και εργένικης ανεμελιάς. Στην Νέα Υόρκη των είκοσι μου χρόνων. Στην Νέα Υόρκη μου.
Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι από το www.urban75.org και www.pbase.com
Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ.
Προχθές λάβατε από την πλειοψηφία των ελλήνων πολιτών εντολή να συνεχίσετε για ακόμα τέσσερα χρόνια. Αυτή η εντολή όμως δεν αποτελεί λευκή επιταγή. Περιμένουμε να δούμε άμεσα εκείνες τις κινήσεις που θα βγάλουν την Ελλάδα από το τέλμα. Εκείνες τις πολιτικές που θα αλλάξουν τις κατεστημένες νοοτροπίες, που θα δώσουν ένα αέρα αλλαγής στην μίζερη πραγματικότητα μας. Οφείλω να σας ομολογήσω ότι είμαι απαισιόδοξος. Η προηγούμενη κυβερνητική σας θητεία δυστυχώς με προϊδεάζει αρνητικά. Δεν ξέρω τι ακριβώς σας λένε οι υπουργοί σας αλλά καμία βαθιά τομή δεν έγινε πουθενά. Τι να σας πρωτοαριθμήσω:
Α. Δημόσια Διοίκηση: Με την ανάληψη από την Νέα Δημοκρατία και εσάς προσωπικά της κυβέρνησης το 2004 περίμενα ότι θα δω μία δημόσια διοίκηση η οποία θα είναι φιλική προς τον πολίτη, λειτουργική και αξιοκρατική ως προς τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα. Ήλπιζα ότι οι νοσηρές καταστάσεις που ζούσαμε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ με τα ρουσφέτια, την αναξιοκρατία και την απίστευτη γραφειοκρατία θα αποτελούσαν σταδιακά παρελθόν. Πόσο έξω έπεσα. Η γραφειοκρατία βασιλεύει (αλήθεια γνωρίζετε πόσες φορές πρέπει να προσέλθει ένας πολίτης σε κάποια δημόσια υπηρεσία για να διεκπεραιώσει μία υπόθεση του εφόσον δεν έχει συμβουλευθεί πρώτα κάποιον ειδικό, λογιστή/δικηγόρο/αρχιτέκτονα, ανάλογα την περίπτωση;), ενώ η αναξιοκρατία έχει πάντα την τιμητική της. Τα γαλάζια παιδιά αντικατέστησαν τα πράσινα, σε διοικήσεις οργανισμών, γενικές γραμματείες και επιτροπές, με μοναδικό προσόν την διασύνδεση τους με το κόμμα και πολιτικούς της παράταξης. Ενώ οι άλλοι εργαζόμενοι, αυτοί που μπήκαν με το “σπαθί” τους μέσω των εξετάσεων του ΑΣΕΠ, αλλά δυστυχώς στερούνται γνωριμιών, μένουν στάσιμοι και σταδιακά χάνουν και την όποια όρεξη τους για δουλειά. Αλήθεια πως περιμένετε να αυξήσετε την παραγωγικότητα των δημοσίων λειτουργών όταν στερείτε από τους εργαζόμενους την δυνατότητα της ανέλιξης;
Β. Φοροδιαφυγή: Έχετε πολλές φορές τονίσει τόσο εσείς όσο και ο κύριος Αλογοσκούφης ότι κύριο μέλημα σας είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής. Οι πολιτικές όμως που ακολουθείτε οδηγούν σίγουρα προς το αντίθετο αποτέλεσμα. Για ποιόν λόγο ένας πολίτης να μην φοροδιαφύγει όταν βλέπει ότι υπάρχουν ομάδες του πληθυσμού που αντιμετωπίζονται ευνοϊκότερα από ότι άλλες; Γιατί ένας εργαζόμενος των €40.000 ετησίως να πληρώνει φόρο μέχρι και 39% επί του εισοδήματος του όταν ο αθλητής (ή προπονητής) των €800.000 ετησίως πληρώνει αυτοτελές φόρο 20%; Γιατί μία επιχείρηση να μην φοροδιαφύγει όταν η αντιμετώπιση της από την πολιτεία είναι πάντα, είτε είναι σύννομη είτε όχι, αρνητική και καχύποπτη; Γιατί όταν θα μπουν οι ελεγκτές της εφορίας σε μία επιχείρηση θα πρέπει οπωσδήποτε να αντλήσουν κάποιο ποσό, το οποίο το υπολογίζουν επί του τζίρου, και αν δεν βρουν κάτι το επιλήψιμο αρχίζουν τις αλχημείες βασιζόμενοι στις ασάφειες των εκάστοτε νομοθετημάτων; Δεν είναι προτιμότερο έτσι για μία επιχείρηση να φοροδιαφεύγει, αφού ούτως ή άλλως αργότερα θα πληρώσει αυτά που της αναλογούν;
Γ. Ολυμπιακή Περιουσία: Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος της Ολυμπιακής περιουσίας μαραζώνει καθημερινά. Δεν υπάρχει κανένα πλάνο όσον αφορά την αξιοποίηση τους. Εδώ βέβαια το βάρος δεν πέφτει μόνο στην κυβέρνηση σας άλλα κα στην προηγούμενη κυβέρνηση Σημίτη, αλλά 3 χρόνια τώρα να βλέπεις αυτές τις υπέροχες εγκαταστάσεις έρημες είναι πραγματικά κρίμα. Δεν καταλαβαίνω επίσης τον λόγο γιατί, αφού ούτως ή άλλως δεν έχουν εκχωρηθεί ακόμα σε κάποιον επενδυτή, να μην είναι ανοιχτές για το κοινό. Το Ελληνικό π.χ. θα ήταν ένας ιδανικός χώρος μαζικής άθλησης (και δεν μιλάω για τα στάδια αλλά για το περιβάλλοντα χώρο) ιδίως τώρα που οι εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά έχουν δοθεί αποκλειστικά για τις ανάγκες των επαγγελματιών αθλητών.
Δ. Διαφθορά: Δυστυχώς και επί των ημερών σας τα φαινόμενα διαφθοράς δεν μειώθηκαν. Τόσο σε επίπεδο κυβερνητικό, κουμπάροι και επιτροπή ανταγωνισμού, ομόλογα, όσο και σε επίπεδο δημοσίων λειτουργών, φακελάκια, λάδωμα, γρηγορόσημο. Ασφαλώς και δεν πέφτουν όλα αυτά στην αντίληψη σας. Αυτό όμως που θέλουμε από τον πρωθυπουργό είναι να αντιδράει γρήγορα και με πυγμή. Ακόμα και σε περιπτώσεις που δεν είναι απόλυτα σίγουρος για την ενοχή ή όχι κάποιου. Θα δημιουργήσει όμως ενδοιασμούς σε αυτούς που θα θέλουν να παρανομήσουν, όταν θα γνωρίζουν ότι ακόμα και με την υπόνοια θα βρεθούν σε δύσκολη θέση. Η γυναίκα του καίσαρα θα πρέπει όχι μόνο να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται.
Κύριε πρωθυπουργέ ένοιωσα την ανάγκη να σας τα γράψω αυτά τώρα που ξεκινάτε την δεύτερη κυβερνητική σας θητεία γιατί γνωρίζω ότι οι αυλοκόλακες που σας περιτριγυρίζουν προσπαθούν να σας αποκρύψουν ή να σας ωραιοποιήσουν την πραγματικότητα που ζει ο Έλληνας πολίτης. Ελπίζω σε αυτή την δεύτερη θητεία σας να δείξετε μεγαλύτερη πυγμή, να έρθετε σε ρήξη με όλους αυτούς που αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στον εκσυγχρονισμό του κράτους, να βάλετε χέρι στις κατεστημένες συντεχνίες (όσο και να φωνάζουν πρέπει να ξέρετε ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων επιθυμεί τις αλλαγές), να μην ανεχτείτε κανένα περιστατικό εκμετάλλευσης πολιτών από δημόσιους λειτουργούς, να είστε σκληρός και απαιτητικός με τους συνεργάτες σας. Όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα των exit polls οι πολίτες ψήφισαν Καραμανλή. Δεν υπερψήφισαν ούτε τους υπουργούς σας, ούτε το κόμμα και τον μηχανισμό του. Μην τους απογοητεύσετε.
Με τιμή ένας έλληνας πολίτης
Β. Τσικνάκος
Θα είσαι πάντα στην καρδιά μας Γιάννη
