ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ Η ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ

Έχοντας εκφρασθεί πολλάκις με σκληρά λόγια κατά του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου (είναι άλλωστε πολύ πρόσφατο το post μου “Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ξαναχτύπησε”), μάλιστα συνάδελφος μου είπε “τον έφαγες” όταν έγινε γνωστό το πρόβλημα της υγείας του, οφείλω μαζί με τα περαστικά μου να παραδεχθώ ότι ο τρόπος με τον οποίο αποφάσισε να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα του, διάφανα και καθαρά, είναι αξιέπαινος. Δεν έχουν περάσει δα και τόσα πολλά χρόνια από το αλήστου μνήμης σκηνικό που είχε στηθεί έξω από το Ωνάσειο, όταν ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου νοσηλευόταν εκεί, με τα πηγαδάκια μεταξύ πολιτικών και δημοσιογράφων και τις διάφορες ειδήσεις και “ειδήσεις” που έβγαιναν προς τα έξω. Δεν έχουμε ξεχάσει τις δηλώσεις των τότε υπουργών του, βγαίνοντας από το νοσοκομείο, να μας λένε ότι συζήτησαν με τον πρωθυπουργό για θέματα της αρμοδιότητας των, ενώ ο ίδιος όπως έγινε γνωστό εκ των υστέρων ήταν διασωληνομένος και δεν είχε καμία επαφή με το περιβάλλον, ή αργότερα όταν βγήκε κακήν κακώς από το Ωνάσειο, τις φωτογραφίες του με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι να συζητά πότε με τον Αραφάτ και πότε με αντιπροσωπεία του κόμματος ενώ στην πραγματικότητα ο άνθρωπος με δυσκολία μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι. Οφείλουμε λοιπόν να συγχαρούμε τον Αρχιεπίσκοπο για την δημοσιοποίηση του προβλήματος που αντιμετωπίζει αλλά θα πρέπει επίσης να κινήσει και τις διαδικασίες για την αλλαγή φρουράς στην ηγεσία της ελλαδικής εκκλησίας, γιατί πλέον εκ των πραγμάτων δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, λόγω της θεραπείας στην οποία θα υποβληθεί. Είναι λοιπόν προτιμότερο να έχουμε μία διάδοχη λύση, παρά να διαιωνίζεται μία κατάσταση αβεβαιότητας με έντονες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και μαχαιρώματα που όπως φαίνεται έχει ήδη ξεκινήσει. Για να εκφράσω και την προσωπική μου επιθυμία να δω στην ηγεσία της εκκλησίας επιτέλους έναν ιεράρχη πράο, με ανοιχτό μυαλό, που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες και τα προβλήματα των σύγχρονων κοινωνιών, που δεν θα θέλει να παίξει ρόλο πολιτικό, μακριά από δογματισμούς, αφορισμούς και εθνική καπηλεία.