Η αλήθεια είναι ότι κατά τα χρόνια παραμονής μου στις ΗΠΑ δεν πρέπει να είδα την εκπομπή της περισσότερες από 5 με 10 φορές. Κάτι το γεγονός ότι μεταδιδόταν στις 4μ.μ. και συνήθως ήμουν στο Πανεπιστήμιο, κάτι το γεγονός ότι αν έβλεπα τηλεόραση εκείνη την ώρα προτιμούσα τις επαναλήψεις των sitcoms στο syndication, κάτι ότι δεν μ’ ενθουσίαζαν οι εκπομπές της. Παρόλα αυτά πάντα θαύμαζα το γεγονός ότι ήταν μονίμως στην κορυφή και ότι καθήλωνε εκατομμύρια τηλεθεατές (κυρίως νοικοκυρές αλλά όχι μόνο) στις οθόνες τους απολαμβάνοντας καθολική αναγνώριση. Και μάλιστα σε μία ώρα που απέναντι της έπαιζαν δυνατά ονόματα όπως ο
Phil Donahue στο NBC και ο
Geraldo Rivera στο CBS. Σε συζητήσεις με φίλους είχαμε αναλύσει πολλές φορές το φαινόμενεο
Oprah δίνοντας πολλές και διαφορετικές εξηγήσεις. Με αφορμή το γεγονός ότι σε ακριβώς ένα χρόνο, στις 9 Σεπτεμβρίου 2011 έχει δηλώσει ότι θα σταματήσει την τηλεόραση, ο Νίκος Καραγιαννίδης στον σημερινό Φίλαθλο κάνει μία πολύ εμπεριστατωμένη, με τον δικό του πάντα τρόπο, προσέγγιση:
“Τελικά το μυστικό της επιτυχίας της πρέπει να βρίσκεται στο ότι χωρίς να είναι το τεράστιο ταλέντο, ή και γαμώ την ετοιμότητα της μπροστά στην κάμερα, ή και γαμώ την ευφυία της, την γνώση της, αποτελεί την ενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου.
Ένα φτωχοκόριτσο από το Μισισίπι με στοιχειωμένη από δράματα την προσωπική της ζωή κατάφερε να γίνει το τέταρτο σε επιρροή στις μάζες ισχυρώτερο πρόσωπο των ΗΠΑ.
Το αμερικανικό όνειρο...η Αμερική η χώρα των ευκαριών..
Και μπορεί μία νέγρα να φθάσει τόσο ψηλά όσο η Όπρα και χωρίς να είναι η περίπτωση στο είδος της.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου