Τον τελευταίο καιρό ο νέος μεγάλος εχθρός των νεοελλήνων, μετά την λέσχη Μπίλντεμπεργκ, τον Παγκόσμιο Σιωνισμό και δεν ξέρω εγώ τι άλλο είναι το περιβόητο Μνημόνιο. Χθες μάλιστα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε συνέχεια της ακατάσχετης μπαρουφολογίας που εκφράζεται από παντού (Αριστερά και Δεξιά) ανακοίνωσε την πρόθεση του να δημιουργήσει Εξεταστική Επιτροπή για το μνημόνιο όταν η ΝΔ επιστρέψει στην εξουσία. Το κακό λοιπόν Μνημόνιο που φταίει για όλα μας τα δεινά, ενώ εμείς τόσα χρόνια δεν βάζαμε τα χέρια μας για να βγάλουμε τα ματάκια μας. Αφιέρωνω λοιπόν σε όλους αυτούς τους αντιμνημονιακούς (“δεν έχουμε να κάνουμε ανάμεσα σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, αλλά ανάμεσα σε λογικούς και σε ηλίθιους” δήλωσε προχθές ο Στέφανος Μάνος και σε ένα μεγάλο βαθμό συμφωνώ) ένα στιχάκι από το “Μιά Βραδιά στην Αμφιάλη” του Νίκου Γκάτσου σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου
“Ποιος του φταίει του Μιχάλη το ξερό του το κεφάλι
Το ξερό του το κεφάλι να ποιος φταίει του Μιχάλη.”
καθώς επίσης και το πιο κάτω άρθρο (ειδικού οικονομικού συνεργάτη) που δημοσιεύεται στην σημερινή ΕΣΤΙΑ με το πραγματικά καίριο ερώτημα “Διάβασαν το Μνημόνιο;”.
"ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ;
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα αγγλικά τους είναι πτωχά και δεν μπορούν να μελετήσουν τα πρωτότυπα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού οι περισσότεροι μιλάνε αγγλικά ακόμα και στο σπίτι τους.
Θα μπορούσαμα να πούμε ότι τα κείμενα είναι σύνθετα, απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις και πιθανώς δεν τα έχουν κατανοήσει. Αλλά και αυτό απορρίπτεται διότι το επιχείρημα δεν συνάδει με τα αξιώματα τα οποία κατέχουν.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σπούδασαν Ιατρική, Νομική ή Πολιτικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία και δεν αντιλαμβάνονται τις “εξωτερικές οικονομίες” που συνεπάγονται οι αποφάσεις που η χώρα δεσμεύτηκε να πραγματοποίησει με το μνημόνιο. Αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι έχουν σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμια και κολλέγια των ΗΠΑ και της Αγγλίας, έχουν αποκτήσει μεταπτυχιακά διπλώματα και δυστυχώς είναι οικονομολόγοι.
Γεννάται λοιπόν η απορία: Γιατί μας λένε ότι το μνημόνιο είναι ένα κείμενο που δεσμεύει την χώρα μονοσήμαντα στη δημοσιονομική πειθαρχία; Δηλαδή μόνο αύξηση των φόρων και συγκράτηση δαπανών; Γιατί μας λένε ότι δεν υπάρχει αναπτυξιακή πολιτική στο μνημόνιο; Γιατί μας αποκρύπτουν το πλήθος των διαρθρωτικών αλλαγών που υπεγράφησαν από τους ίδιους με σαφές χρονοδιάγραμμα;
Υπάρχει λόγος να μας θεωρούν τελικά, είτε τόσο “’ασχετους”, είτε ανίκανους να χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο; Το κείμενο που υπάρχει στην σελίδα του ΔΝΤ και αφορά στην πρώτη έκθεση για την χώρα μας, ανακοινώθηκε τον Σεπτέμβρη του 2010 ως εκθεση “Ελλάς” 10/286. Από την δεύτερη σελίδα και όχι κάπου στα ψιλά, αναφέρονται οι στόχοι του μνημονίου. Είναι τρεις:
1.Παγίωση των Δημοσιονομικών επιτυχιών. Δηλαδή περιορισμός των αποκλίσεων μεταξύ εκτέλεσης του προϋπολογισμού σε επίπεδο ισολογισμού – αποτελέσματα σε λογαριασμούς Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους – και σε επίπεδο ρευστότητας – αποτελέσματα σε λογαριασμούς Τραπέζης της Ελλάδος.
2.Προστασία του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος. Δηλαδή προστασία της αξιοπιστίας του Εθνικού τραπεζικού συστήματος και όχι προστασία των οφειλετών τους.
3.Διατύπωση συμπαγούς προγράμματος δράσης για διαρθρωτικές αλλαγές από το 2010. Ενεργοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, με στόχο τις πολιτικές που αποκαθιστούν την ευελιξία και την ανταγωνιστικότητα της πραγματικής οικονομίας σύμφωνα με το πρωτόκολλο συνεργασίας.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι ένα κείμενο 100 σελίδων πιθανά να είναι αρκετά μεγάλο για να διαβαστεί και να γίνει κατανοητό. Τόσοι σύμβουλοι όμως υπάρχουν. Δεν μπορούν να κάνουν μία περίληψη σε όσους ενημερώνουν τους μη αγγλόφωνους πολίτες;
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι το μνημόνιο δεν έγινε αντικείμενο διαπραγμάτευσης, διότι δεν το συνέταξαν η ΕΕ και το ΔΝΤ. Είναι το μνημόνιο “Παπακωνσταντίνου-Ζαννιά”, το οποίο μετά από εσωτερικό έλεγχο των δύο οργανισμών έγινε αποδεκτό. Οι συντάκτες ως άριστοι οικονομολόγοι γνώριζαν τι πρέπει να πουν στους συναδέλφους τους στην ΕΕ και το ΔΝΤ για να το δεχθούν. Υπήρχε κίνδυνος κατάρρευσης και γνώριζαν τι έπρεπε να προτείνουν. Περίπου τα ίδια με το πρώτο σταθεροποιητικό σχέδιο του Μαρτίου.
Στο διαδίκτυο υπάρχει ένα εξαιρετικά σαφές κείμενο επτά Ελλήνων πανεπιστημακών από τα σπουδαιότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού και του εσωτερικού. Ο τίτλος “Η οικονομική κρίση: Μεταρρυθμίσεις και ευκαιρίες σε μία κρίσιμη συγκυρία”. Εξηγούν τα αυτονόητα. Αναλύουν γιατί είναι αναγκαία αυτά που περιγράφει το μνημόνιο και οφείλουμε να τα κάνουμε αν αντιληφθούμε την κρισιμότητα και τις ευκαιρίες που προκύπτουν από την συγκυρία.
Η ατυχία συνίσταταται στο εξής: Οι σύμβουλοι και των δύο πολιτικών ηγετών δεν ενδιαφέρονται για λύσεις. Τους απασχολεί η αιτιολόγηση της θέσεως των ηγετών τους. Ήταν προφανές από τις ομιλίες αμφοτέρων, του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στην Θεσσαλονίκη. Αντί να προτείνουν την επιτάχυνση των μέτρων του μνημονίου, μίλησαν σαν να μην το έχουν διαβάσει!
Ο κ. Πρωθυπουργός: Η καταστροφική πενταετία, που δεν γνωρίζαμε πόσο καταστροφική ήταν, μας έφερε στο αδιέξοδο του μνημονίου. Ποτέ εμείς στο ΠΑΣΟΚ δεν θα κάναμε αυτά που δεσμευτήκαμε με το μνημόνιο. Οι αγορές όμως μας έκλεισαν την πόρτα. Έλληνες είσαστε πολύ τυχεροί γιατί είμαστε εμείς που διαπραγματευόμαστε για εσάς και προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερα. Οι κακοί δεν θα περάσουν. “Και αν δεν ήμουν πρωθυπουργός θα ήμουν μαζί σας στις πορείες και στις διαμαρτυρίες σας.”
Ο κ. Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: Είπατε ψέματα ενώ γνωρίζατε το αδιέξοδο. Δεν αξιοποιήσατε τις ευκαιρίες που σας δόθηκαν στο ξεκίνημα, ενώ αντίθετα για να δικαιωθείτε, μας φέρατε σε ακόμα μεγαλύτερο αδιέξοδο. Θέλατε, να ξεχάσουμε το “χρήματα υπάρχουν”. Φορολογείτε ασύστολα, αρμέγετε πολλαπλά την αγελάδα και ξεχνάτε να προτείνετε αναπτυξιακή πολιτική. Τα οικονομετρικά μοντέλα όμως της ΝΔ έχουν προτάσεις και μετρήσεις. Η ανάπτυξη θα προέλθει από την διαρθρωτική πολιτική, που μόνο η ΝΔ έχει αξιολογήσει και την προτείνει με νέα μέτρα και αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου.
“Τι έχεις Γιάννη...”. Τα γραπτά μένουν, έλεγαν οι Λατίνοι. Αρκεί να τα διαβάσεις συμπληρώνουμε εμείς."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου