ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ (ΕΝΙΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ)

Βλέπω τον τελευταίο καιρό την κόντρα των δύο μεγάλων κομμάτων σχετικά με την προσφυγή στις κάλπες εν’ όψει και της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εκατέρωθεν κατηγορίες και βέλη εκτοξεύονται για το ποιος παίζει με το πολίτευμα και τους θεσμούς. Η Νέα Δημοκρατία και ο πρωθυπουργός τώρα θυμήθηκαν να μας πουν ότι η εκλογολογία βλάπτει την χώρα, όταν όμως ως αντιπολίτευση ζητούσαν συνέχεια εκλογές, ή όταν πριν από δύο χρόνια έσυραν την χώρα για ψύλλου πήδημα στις κάλπες, μόνο και μόνο για να εκμεταλλευτούν το δημοσκοπικό τους προβάδισμα, ήταν όλα μέσα στα πλαίσια των θεσμών και του συντάγματος. Από την άλλη ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ για να εκμεταλλευτεί και αυτός το προβάδισμα που του δίνουν σήμερα τα γκάλοπ είναι αποφασισμένος να οδηγήσει την χώρα σε μία εκλογική διαδικασία οικονομικά ασύμφορη αυτόν τον καιρό, καταψηφίζοντας για Πρόεδρο αυτόν που μετά την προσφυγή στις κάλπες θα προτείνει εκ νέου για το ανώτατο αξίωμα. Ήμαρτον που λέει και ο Γεωργίου. Ας όψεται όμως ο μακαρίτης μπαμπάς του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ που πριν από 24 χρόνια περίπου έφτιαξε ένα σύνταγμα πατσαβούρα κομμένο και ραμμένο στην τότε δύναμή του δημιουργώντας ουσιαστικά μία θέση (αυτή του Προέδρου) καλοπληρωμένης μαριονέτας.