ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ

Συνειδητά έχω αποφασίσει να απέχω από όλες τις μορφες κοινωνικής δικτύωσης τον τελευταίο καιρό, είτε αυτή λέγεται blog, είτε facebook είτε twitter είτε δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Πολλά χρόνια τώρα (πολύ πριν από την εποχή που η κρίση γίνει ορατή στους πάντες) έχω κατασταλάξει ότι το πρωτεύων πρόβλημα της χώρας δεν είναι ούτε ο απίστευτος κρατισμός, ούτε οι τεράστιες σπατάλες, ούτε η δυσβάσταχτη φορολογία ούτε η από αυτή εκπορευόμενη φοροδιαφυγή. Όλα αυτά είναι αποτελέσματα του βασικού μας προβλήματος. Του ελλείμματος παιδείας, σωστής νοοτροπίας και της συνεπακόλουθης αύξηση της βίας

Από το 2007 (στα ξεκινήματα τούτου εδώ του blog) είχα επισημάνει το πρόβλημα (χωρις να είμαι ούτε ο πρωτος ούτε ο τελευταίος βέβαια) με διάφορα posts:

"...Η λύση λοιπόν δεν είναι η συνεχής θέσπιση νέων νόμων, πολλοί μάλιστα από τους οποίους αναιρούν ακούσια προγενέστερους τους. Η λύση βρίσκεται βραχυπρόθεσμα στην πλήρη και ίση προς όλους εφαρμογή των απολύτως απαραίτητων και μακροπρόθεσμα στην βελτίωση της παιδείας μας..." (Παιδεία το Αντίδοτο στην Νομολαγνεία. 6/6/2007)  

"...Αλλά τι περιμένεις από μία κοινωνία, που βλέπει τα παιδιά της να κάνουν κάθε χρόνο καταλήψεις, είτε σε πανεπιστήμια είτε σε λύκεια και γυμνάσια, για ασήμαντης αφορμής θέματα και δικαιολογεί τους βανδαλισμούς των κτιρίων και την βία προς αυτούς που έχουν αντίθετη άποψη. Τι περιμένεις από μία κοινωνία που βλέπει τα παιδιά της να βιαιοπραγούν εναντίον άλλων παιδιών που είναι “διαφορετικά” και να τα δικαιολογούν (ποιος δεν θυμάται την αποκρουστική αντιμετώπιση του βιασμού της κοπελίτσας από την Βουλγαρία από την πλειονότητα των κατοίκων της Αμαρύνθου). Τι περιμένεις από μία κοινωνία που οι πολίτες της είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να έρθουν στα χέρια είτε είναι σε δημόσιες υπηρεσίες, είτε στον δρόμο, είτε σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση..." (Τι Πολιτισμό Παράγουν Σήμερα οι Έλληνες; 18/6/2007)

"...Απ’ ότι φαίνεται όμως, στην Ελλάδα της νοσηρής νοοτροπίας, της ελλειμματικής παιδείας, της απίστευτης γραφειοκρατίας, της χαμηλής παραγωγικότητας, του στείρου συνδικαλισμού, των σκανδάλων και της διαφθοράς, στην Ελλάδα του κυρίαρχου συντηρητισμού, του ελληνορθόδοξου φονταμενταλισμού, της συνομωσιολογίας και του εκ του ασφαλούς πατριωτισμού, στην Ελλάδα της καταπάτησης δικαιωμάτων των μειονοτήτων ο μέγας φταίχτης είναι οι φιλελεύθεροι. Ας είναι και έτσι..." (Για Όλα Φταίνε οι Φιλελεύθεροι. 16/8/2007)

"...Τρομάζω γιατί η χώρα μας τα τελευταία χρόνια παράγει σε μόνιμη και συστηματική βάση βία (σε όλες τις εκφράσεις της)…" (Τρομάζω.9/12/2008)

"...Έλλειψη σεβασμού της αξιοπρέπειας του συμπολίτη μας και αποποίηση ευθυνών είναι τα θεμελιώδη συστατικά για την δημιουργία μιας κοινωνίας γαλουχημένης στην βία. Της ελληνικής κοινωνίας..." (Τα Θεμελιώδη Συστατικά της Ελληνικής Κοινωνίας. 11/12/2008)

"...Οι μεγάλες ελληνικές ομάδες δυστυχώς αποτελούν σχολεία παραγωγής δολοφόνων. Αποτελούν στα μάτια μου τις ελληνικές μαντράσα που βγάζουν τους δικούς τους οπαδικούς Ταλιμπάν. Που στο όνομα της δικής τους μοναδικής (κόκκινης, πράσινης, κίτρινης, μαύρης, εμπριμέ) αλήθειας είναι έτοιμοι να ξεσκίσουν τον αντίπαλο τους και να γευτούν την αναγνώριση από τους ομοίους τους.

Το εξοργιστικό όμως είναι ότι πλέον αυτά θεωρούνται περίπου ως φυσιολογικά και αναμενόμενα. Οι αθλητές τα ανέχονται, ευχαριστώντας και υμνώντας κάθε φορά τον “υπέροχο” κόσμο. Τα ΜΜΕ όχι μόνο τα προσπερνάνε επιδερμικά, αλλά κάποια από αυτά έχουν δώσει και μικρόφωνα στους πιο αρρωστημένους από δαύτους. Η πολιτεία τους χαϊδεύει (ομάδες και κάφρους) μια και αποτελούν εκλογική πελατεία. Και έτσι το αυγό του φιδιού μεγαλώνει και πολλαπλασιάζεται. Μαθαίνει ότι μένει ατιμώρητο και γίνεται ακόμα πιο σκληρό, ακόμα πιο αιμοβόρο αλλά πάντα το ίδιο ύπουλο. Το ερώτημα όμως είναι τι και πότε θα το σταματήσει; Τι και πόσο θα πρέπει να θρηνήσουμε για να καταλάβουμε όλοι ότι πρέπει να μπει ένα τέλος σ’ αυτή την καφρίλα;..." (Η Ανυπέρβλητη Καφρίλα των Ελλήνων Ταλιμπάν. 2/2/2009)

"...Τελικά μάλλον έχουμε την χώρα, το κράτος, την πόλη, την γειτονιά (πάρτε ότι θέλετε) που ΑΞΙΖΟΥΜΕ!!!" (Ζούμε στον Τόπο που μας Αξίζει. 22/10/2009)

"...Κύρια συστατικά λοιπόν αυτού του κοινωνικού αχταρμά που εσύ αποκαλείς “λαό” συντρόφισσα, είναι συνυπεύθυνα για την οικτρή σημερινή μας κατάσταση..." (Ποιος Φταίει για την Σημερινή Κατάσταση της Ελλάδας; 10/2/2010) 

"...Έχω την εντύπωση ότι αν δεν κοιταχτούμε πρώτα στον καθρέπτη, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, για να δούμε τους πρώτους υπαίτιους της κρίσης (κοινωνικής και ηθικής πρώτα και έπειτα οικονομικής) δεν θα αντιληφθούμε ότι το φως που μπορεί να βλέπουν κάποιοι στην άκρη του τούνελ δεν είναι παρά τα φώτα του τρένου που έρχεται κατά πάνω μας..." (Βία το Κύριο Παραγόμενο Προϊόν της Σημερινής Ελλάδας. 6/5/2010).

Κάνενα πρωτογενές πλεόνασμα, κανένα θετικό εμπορικό ισοζύγιο, καμία κινητικότητα ή απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, καμία πάταξη της φοροδιαφυγής και καμία "αναπτυξη" δεν θα μας σώσει αν δεν αλλάξει η νοοτροπία μας. Αν εμείς και πρωτίστως τα παιδιά μας δεν γαλουχηθούν διαφορετικά. Και αυτό δεν θα προέλθει από κανένα κράτος, κανένα υπουργό και καμία τρόικα. Θα προέλθει από εμάς τους ίδιους. Μπορούμε να αλλάξουμε; Η μέχρι σήμερα αντίδραση της πλειοψηφίας μάλλον οδηγεί σε αρνητικό συμπερασμα. Το ερώτημα όμως που με βασανίζει είναι αν όσοι έχουμε εντοπίσει το πρόβλημα οφείλουμε να προσπαθήσουμε ή να εγκαταλείψουμε το σκάφος. Ο καθένας ας δώσει την απάντηση του. 

Σας εύχομαι καλή τύχη και στο επανιδείν, θυμίζοντας πάντα την βασική αρχή μου που θα μείνει αναλλοίωτη ανεξαρτήτως της εκάστοτε κατάστασης.

“All individuals have the right to exercise sole dominion over their own lives, and have the right to live in whatever manner they choose, so long as they do not forcibly interfere with the equal right of others to live in whatever manner they choose.”