Από την στήλη “ΠΡΟ 110 ΕΤΩΝ” της χθεσινής Εστίας (τα έντονα γράμματα δικά μου):
“Σάββατο 3 Νοεμβρίου 1901
Το Κλείσιμο της Χρήσεως του 1900
Ακόμη δεν κατωρθώθη η συγκέντρωσις όλων των εισπράξεων του μηνός Οκτωβρίου παρ’ όλα τα μέτρα του υπουργείου των Οικονομικών και του Γενικού Λογιστηρίου. Τα πλείστα όμως των ταμείων και υποταμείων ανήγγειλαν τα αποτελέσματα των εισπράξεων των.
Εκ των μέχρι τούδε γνωσθέντων αποτελεσμάτων, αι εισπράξεις παρουσιάζουν περίσσευμα έξ και πλέον δραχμών, αλλά φαίνεται, ότι τούτο θ’ αυξηθή ακόμη δια των υπολειπομένων αποτελεσμάτων. Εντός της προσεχούς εβδομάδος θα γνωσθή ακριβώς το περίσσευμα της χρήσεως του 1900.
Εν τούτοις υπάρχουν οι φρονούντες, ότι το περίσσευμα τούτο δεν είνε εξ ολοκλήρου πραγματικόν, και ότι κατά το πλείστον στηρίζεται εις ανακριβείς αριθμούς.”
Εντοπίζουμε μία ομοιότητα και μία μεγάλη διαφορά από την σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι τα ταμεία του κράτους στο τέλος του 1900 είχαν πλεονάσματα ή
“περίσσευμα” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Εστία, εν αντιθέσει με τα τρομέρα ελλείμματα των ημερών μας που μας έφεραν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα. Η ομοιότητα είναι ότι και τότε τα στοιχεία κρίνονται ως ανακριβή από τους
“φρονούντες” (εντυπωσιάστηκα είναι αλήθεια με τον χαρακτηρισμό της εφημερίδας), πράγμα που σημαίνει ότι η παραποίηση στοιχείων (η ύπαρξη πλεονάσματων ουδόλως αμφισβητείται, το εύρος αυτών είναι υπό εξέταση) είτε από δόλο είτε από ανοργανωσιά αποτελεί διαχρονική πρακτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου