ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε ένα απίστευτο παιχνίδι εντυπώσεων γύρω από τις ενυπόγραφες εγγυήσεις που ζητούν οι εταίροι και δανειστές μας. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι η υπογραφή του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά ο οποίος εδώ και δύο – τρεις εβδομάδες δηλώνει ότι δεν πρόκειται να υπογράψει. Επειδή το ζήτημα έχει κουράσει καλό θα ήταν να βγει ο ίδιος επίσημα και να ξεκαθαρίσει είτε ότι υπογράφει συμφωνώντας σε γενικές γραμμές με την δανειακή σύμβαση και τους όρους της, είτε ότι δεν συμφωνεί και δεν υπογράφει με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Τα “ο λόγος μου μετράει” και οι θολές επιστολές προς το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (αλήθεια γιατί έστειλε εκεί την επιστολή και όχι στον επίτροπο Όλι Ρεν αν θεωρεί ότι με αυτή δεσμεύεται;) αποτελούν μικροπολιτικούς ακροβατισμούς σε πολύ δύσκολους καιρούς. Στην προκειμένη περίπτωση κύριε Σαμαρά δεν μπορείς να έχεις και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Οφείλεις να πάρεις ξεκάθαρη θέση. Όλα τ’ άλλα είναι γελοιότητες.

Υ.Γ. Χθες άκουσα ότι από την Νέα Δημοκρατία δηλώνουν ότι δεν τους έχει έρθει κανένα επίσημο και γραπτό αίτημα από την κομισιόν. Είναι αυτό προμήνυμα αναδίπλωσης;;;

ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ Ή ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ

Διαβάζω τις τελευταίες ώρες ότι στην Νέα Δημοκρατία μία ομάδα βουλευτών έχει επαναστατήσει γιατί ο Πρόεδρος του Κόμματος αποδέχτηκε όχι μόνο να στηρίξει την κυβέρνηση αλλά και την συμμετοχή πολιτικών προσώπων σε αυτή. Πρωτεργάτης των γαλάζιων "ταλιμπάν" είναι ο βουλευτής Ευβοίας και κοινοβουλετικός εκπρόσωπος του κόμματος Κώστας Μαρκόπουλος καθώς και ο γνωστός Φαίλος Κρανιδιώτης. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι "ταλιμπάν" του ζήτησαν να ακυρώσει την συμφωνία, του επισήμαναν τις έντονες αντιδράσεις πολλών κομματικών στελεχών και προέδρων νομαρχιακών που σκοπεύουν να παραιτηθούν και του ζήτησαν να αναλογιστεί τις ευθύνες του απέναντι στην παράταξη!!! Βάζουν δηλαδή ακόμα και τώρα την παράταξη πάνω από την χώρα. Άμε στο γερό-διάολο που έλεγε και ένας φίλος μου παλιά.

Για να θυμηθούμε ποιοι είναι οι δύο αρματωλοί της επαναστατικής πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας. Ο Κρανιδιώτης, γνωστός για πολλά, ήταν ανάμεσα σε αυτούς (Ναξάκης κλπ) που πήγαν να εμπλέξουν σε πολύ δύσκόλες καταστάσεις την χώρα μας με την υπόθεση Οτσαλάν. Ο δε Μαρκόπουλος διετέλεσε Υπουργός Τουρισμού στις τελευταίες κυβερνήσεις Καραμανλή (... του γνωστού τουρίστα της Ραφήνας) και για το μόνο για το οποίο θα μείνει στην ιστορία είναι για τις κουρτίνες του Υπουργείου του, αξίας 28.000 ευρώ, που τις παρήγγειλε από μαγαζί της εκλογικής του περιφέρειας. Αυτοί οι δύο, ένας γνωστός εξτρεμιστής* και μία πολιτική αμοιβάδα*, συνεπικουρούμενοι από άλλες φαιδρές προσωπικότητες όπως ο επαγγελματίας συνδικαλιστής – πανελίστας της τηλεοπτικής ζούγκλας Γιάννης Μανώλης πάνε να τινάξουν την χώρα από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας.

Από την άλλη πλευρά διαβάζω ότι βέτο στο όνομα του Λουκά Παπαδήμου βάζει ο Εύγγελλος Βενιζέλος. Ο πολιτικός αυτός ογκόλιθος που από την στιγμή που αναγορεύτηκε σε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Υπουργό Οικονομικών και στην ουσία Πρωθυπουργό με τις ενέργειες του έχει επιδεινώσει την ελληνική υπόθεση. Θυμίζω απλά ότι αφού πανηγύρισε για τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου πήγε διακοπές, όταν γύρισε πίσω τον Σεπτέμβριο έκανε το μάγκα διώχνοντας την τρόικα, στην συνέχεια άρχισε να βάζει φόρους που λίγο καιρό πριν είχε ρητά δηλώσει ότι δεν πρόκειται να βάλει και φτάνουμε στην περίεργη υπόθεση του δημοψηφίσματος όπου αφού υπερθεμάτισε την απόφαση του πρωθυπουργού στην συνέχεια και βλέποντας τις εντός και εκτός Ελλάδας αντιδράσεις έκανε μία εντυπωσιακή για το μέγεθος του κυβίστηση δηλώνοντας υπέρ του ευρωπαικού κεκτημένου. Τώρα προσπαθεί να οδηγήσει στην ανάληψη της πρωθυπουργίας από ανδρείκελα τα οποία θα μπορεί να επηρεάζει.

Αυτό το πολιτικό σύστημα, το οποίο όχι μόνο ανέχτηκε αλλά και αποθέωνε διαχρονικά ο “κυρίαρχος (για να μην ξεχνάμε και τις ευθύνες του) λαός” προσπαθεί μετά μανίας να κρατηθεί στην ζωή. Για να ελέγξει στον βαθμό που μπορεί τις καταστάσεις; Για να σώσει ότι μπορεί; Για όλα αυτά μαζί; Το βέβαιο όμως είναι ότι έχουν τοποθετήσει το προσωπικό και παραταξιακό συμφέρον πάνω από το εθνικό. Θα κλείσω όπως έκλεισα και το προηγούμενο post μου.

“Απευθύνω έκκληση σε όσους σώφρονές υπάρχουν ακόμα στην Βουλή (και πιστεύω ότι υπάρχουν) να τελειώσουν μια και καλή με τις γελοίες ηγεσίες τους και το λοιπό κομματικό σκουπιδαριό που ανθίσταται, να δείξουν ότι είναι υπεύθυνοι και να συνεργαστούν, να δώσουν μια χαραμάδα ελπίδας στον κόσμο που αγωνιά. Υπάρχουν πολλοί πολίτες που κατανοούν ότι η πορεία προς την ευημερία και προπαντός προς την αξιοπρέπεια, που έχουμε πλέον απολέσει, περνάει μέσα από δύσκολα μονοπάτια αλλά είναι διατεθειμένοι να τα διαβούν αν βλέπουν, έστω αμυδρά, προοπτική μπροστά. Αναλάβετε πρωτοβουλία.”

Υ.Γ1. Την τελευταία φράση του προηγούμενου post “αποδείξτε ότι η μαλακία δεν αποτελεί εθνικό σπορ” την κόβω γιατί πλέον δεν είναι θέμα μαλακίας αλλά ξεκάθαρου δόλου να διαλύσουν την χώρα. ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ.

Υ.Γ.2 *Αξιολογικοί χαρακτηρισμοί που λέει και ο λ:ηρ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΩΦΡΟΝΕΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΘΝΙΚΟ ΣΠΟΡ

Σήμερα θα γράψω ωμά. Συγγνώμη εκ των προτέρων αλλά δεν αντέχω. Ο πρωθυπουργός μετά την ηλιθιότητα της Δευτέρας περί δημοψηφίσματος που μας κατέστησε δαχτυλοδειχτούμενους παγκοσμίως πήγε χτες στην Βουλή, μετά και τα καραγκιοζιλίκια της Πέμπτης μεταξύ Υπουργικού Συμβουλίου και Κοινοβουλευτικής ομάδας, για να πάρει εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς να δεσμευτεί ότι θα παραιτηθεί (δήλωσε χαρακτηριστικά “ακόμα και χωρίς εμένα επικεφαλή” - αυτό το ακόμα λέει πολλά). Κινείται μάλιστα λες και τα περιθώρια είναι τόσα άνετα και δεν μας κυνηγούν οι ημερομηνίες σε μία απίστευτη νιρβάνα δείχνοντας ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η φήμη του οίκου των Παπανδρέου και η διατήρηση της πρωτοκαθεδρίας στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.

Ο δε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενώ προχθές φάνηκε να ακολουθεί τον δρόμο της λογικής, από χθες το βράδυ έχει αλλάξει στάση και επιδίδεται στο γνωστό ρεσιτάλ ανευθυνότητας το οποίο μας έχει επιδείξει όσο καιρό είναι αρχηγός της ΝΔ, πλήρως ταυτισμένος με την εξτρεμιστική ομάδα που αποτελεί το επιτελείο του. Ζητάει άμεσα εκλογές. Ασχέτως αν το πιο πιθανό είναι να προκύψει μία (τουλάχιστον) επτακομματική βουλή όπου κάθε πιθανότητα συνεργασίας φαντάζει απίθανη. Να δεχτώ τέλος ότι μπορεί υπό το βάρος της κατάστασης να κερδίσει την αυτοδυναμία. Με ποιους θα κυβερνήσει; Με τους ταλιμπάν Λαζαρίδη, Κρανιδιώτη και Καμμένο; Με τους ανεύθυνους Λυκουρέτζο και Μαρκόπουλο; Με τους στα όρια του γελοίου Τασούλα, Τραγάκη και Μιχελάκη;

Και ενώ οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων παιδιαρίζουν επικίνδυνα, οι ψευτοεπαναστάτες του Τσίπρα και ιδίως το σταλινικό μαυσωλείο του Περισσού δηλώνουν ξεκάθαρα το θέλω τους για την επόμενη μέρα. Ο Μάκης Μαίλλης, αυτό το απολίθωμα με την ξύλινη γλώσσα, δήλωσε ξεκάθαρα σήμερα στο ΜΕGA ότι το ΚΚΕ ζητάει έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και την δημιουργία λαϊκής δημοκρατίας με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Δεν μας λένε όμως όλοι αυτοί οι γκεμπελίσκοι πως και με ποιους θα συνεργάζονται, γιατί τουλάχιστον αν επικρατούσαν το 1949 θα είχαν από πίσω τους την Σοβιετική Ένωση και όλη την Ανατολική Ευρώπη, ενώ σήμερα το πολύ πολύ να μας καταντήσουν την Βόρεια Κορέα της Μεσογείου. Αποτέλεσμα θα είναι, οι κόρες μας σε είκοσι χρόνια να είναι οι πουτάνες της Ευρώπης, όπως δυστυχώς έχουν καταντήσει σήμερα τα κορίτσια του πρώην ανατολικού παραδείσου.

Απευθύνω έκκληση σε όσους σώφρονές υπάρχουν ακόμα στην Βουλή (και πιστεύω ότι υπάρχουν) να τελειώσουν μια και καλή με τις γελοίες ηγεσίες τους, να δείξουν ότι είναι υπεύθυνοι και να συνεργαστούν, να δώσουν μια χαραμάδα ελπίδας στον κόσμο που αγωνιά. Υπάρχουν πολλοί πολίτες που κατανοούν ότι η πορεία προς την ευημερία και προπαντός προς την αξιοπρέπεια, που έχουμε πλέον απολέσει, περνάει μέσα από δύσκολα μονοπάτια αλλά είναι διατεθειμένοι να τα διαβούν αν βλέπουν, έστω αμυδρά, προοπτική μπροστά. Αναλάβετε πρωτοβουλία. Αποδείξτε ότι η μαλακία δεν αποτελεί εθνικό σπορ.

110 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ - ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Από την στήλη “ΠΡΟ 110 ΕΤΩΝ” της χθεσινής Εστίας (τα έντονα γράμματα δικά μου):

“Σάββατο 3 Νοεμβρίου 1901

Το Κλείσιμο της Χρήσεως του 1900

Ακόμη δεν κατωρθώθη η συγκέντρωσις όλων των εισπράξεων του μηνός Οκτωβρίου παρ’ όλα τα μέτρα του υπουργείου των Οικονομικών και του Γενικού Λογιστηρίου. Τα πλείστα όμως των ταμείων και υποταμείων ανήγγειλαν τα αποτελέσματα των εισπράξεων των.

Εκ των μέχρι τούδε γνωσθέντων αποτελεσμάτων, αι εισπράξεις παρουσιάζουν περίσσευμα έξ και πλέον δραχμών, αλλά φαίνεται, ότι τούτο θ’ αυξηθή ακόμη δια των υπολειπομένων αποτελεσμάτων. Εντός της προσεχούς εβδομάδος θα γνωσθή ακριβώς το περίσσευμα της χρήσεως του 1900.

Εν τούτοις υπάρχουν οι φρονούντες, ότι το περίσσευμα τούτο δεν είνε εξ ολοκλήρου πραγματικόν, και ότι κατά το πλείστον στηρίζεται εις ανακριβείς αριθμούς.”

Εντοπίζουμε μία ομοιότητα και μία μεγάλη διαφορά από την σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι τα ταμεία του κράτους στο τέλος του 1900 είχαν πλεονάσματα ή “περίσσευμα” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Εστία, εν αντιθέσει με τα τρομέρα ελλείμματα των ημερών μας που μας έφεραν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα. Η ομοιότητα είναι ότι και τότε τα στοιχεία κρίνονται ως ανακριβή από τους “φρονούντες” (εντυπωσιάστηκα είναι αλήθεια με τον χαρακτηρισμό της εφημερίδας), πράγμα που σημαίνει ότι η παραποίηση στοιχείων (η ύπαρξη πλεονάσματων ουδόλως αμφισβητείται, το εύρος αυτών είναι υπό εξέταση) είτε από δόλο είτε από ανοργανωσιά αποτελεί διαχρονική πρακτική.

Η ΧΩΡΑ ΕΚΠΕΜΠΕΙ S.O.S.

Τα γεγονότα πλέον έχουν πάρει πολύ άσχημη τροπή. Η υπόθεση έφτασε σε σημεία που ούτε το φανταζόμασταν. Ο έλληνας πρωθυπουργός έθεσε ουσιαστικά ένα ζήτημα που δεν τολμούσε να φέρει στο προσκήνιο κανένας ευρωπαίος πολιτικός. Την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης. Η επιμονή του μάλιστα στην διεξαγωγή του δημοψηφίσματος τον καθιστά πλέον επικίνδυνο. Είναι απολύτως αναγκαίο να τερματιστεί η θητεία του άμεσα. Η ενεργοποίηση των εξελίξεων αυτών πέφτει αποκλειστικά στις πλάτες της κοινοβουλετικής ομάδας του κόμματός του.

Η λύση όμως δεν είναι οι εκλογές. Εδώ θα διαφωνήσω πλήρως με την ανερμάτιστη και επίσης πλήρως επικίνδυνη (μείζονα και ελάσσονα) αντιπολίτευση. Τι θα προσέφερε σήμερα μία εκλογική αναμέτρηση; Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι μετά από μία πολωτική προεκλογική περίοδο να φτάσουμε σε μία επτακομματική ή και παρά πάνω βουλή χωρίς αυτοδυναμία. Δηλαδή στο απόλυτο χάος. Η μόνη λύση, που μπορεί σήμερα να πάρει την χώρα από το γκρεμό στον οποίο βρίσκεται και να την βγάλει, είναι μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με την συμμετοχή των κορυφαίων μυαλών και με την στήριξη της πλειοψηφίας των κομμάτων. Μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας όχι με ορίζοντα διμηνου ή τριμηνου όπως άκουσα πολλούς να λένε, όπως η κυρία Βάσω Παπανδρέου, για να πάρει την 6η δόση και να μας οδηγήσεις σε εκλογές, αλλά με ορίζοντα διετίας, θέτωντας τέσσερις βασικές εθνικές επιδιώξεις:

Α. Την ενεργοποίηση και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων.

Β. Την άμεση και δραστική μείωση του κράτους.

Γ. Την προώθηση της αξιοποίησης της εθνικής περιουσίας για την μείωση του χρέους όπως περίπου παρουσιάστηκε από την πρωτοβουλιά ΚΑΠΠΑ.

Δ. Την δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας μέσω της ελαχιστοποίησης της γραφειοκρατίας, της απορρόφησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και της δημιουργίας κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων.

Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και η όποια καθυστέρηση μας βυθίζει καθημερινά όλο και πιο πολύ. Περιμένω από όλους να προσπαθήσουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Η χώρα εκπέμπει S.O.S.