ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Στο σημερινό πρωτοσέλιδο της η ΕΣΤΙΑ αναφέρεται στους (όλων των αποχρώσεων) λαϊκιστές που με την στάση τους και το πως προβάλλουν τα αναγκαία εργατικά και ασφαλιστικά μέτρα προς τα έξω τορπιλίζουν την δύσκολη ούτως ή άλλως προσπάθεια εξόδου της χώρα μας από την στενωπό. Μία μόνο παρατήρηση δική μου ως προς αυτό. Ενώ όλοι φωνάζουν για την “αγριότητα” των μέτρων, για τον “εργασιακό μεσαίωνα” που έρχεται, για την ενδεχόμενη αύξηση της ανεργίας, για, για (για πολλά για), δεν άκουσα κανένα να αναφέρει (ούτε καν τους υποστηριχτές των μέτρων) ότι η διαχρονική ανελαστικότητα της εργατικής νομοθεσίας στην χώρα μας είχε ως αποτέλεσμα να έχουμε τα μεγαλύτερα ποσοστά μακροχρόνιων ανέργων, τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις ηλικίες μέχρι 30 χρονών (22,3% στους άνδρες και 27,4% στις γυναίκες) καθώς και την κατακόρυφη αύξηση, τα τελευταία χρόνια, των εργαζομένων με αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και όχι με εξαρτημένη μισθωτή εργασία. Μπορεί λοιπόν η ανελαστική εργατική νομοθεσία που ίσχυε μέχρι σήμερα να προστάτευε τους ήδη εργαζομένους αλλά αποτελούσε πραγματικό Γολγοθά για όλους εκείνους (και κυρίως τις νέες γενιές) που ήταν εκτός.

"Επιστρέφουν οι Λαϊκιστές

Παρεμποδίζουν την λήψη των αναγκαίων μέτρων

Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της πτωχεύσεως. Ο κύριος λόγος που έφτασε εκεί είναι ο λαϊκισμός. Επί δεκαετίες οι λαϊκιστές παρεμπόδιζαν την λήψη μέτρων για την εξυγίανση της οικονομίας και του ελληνικού δημοσίου. Έτσι, η μεν οικονομία οδηγήθηκε σε μαρασμό, το δε δημόσιο σε υπερχρέωση. Τώρα λοιπόν, πρέπει κατεπειγόντως να ληφθούν μέτρα για να αποφευχθεί η χρεοκοπία. Αλλά οι λαϊκιστές επιστρέφουν. Προσπαθούν να αποτρέψουν την λήψη των αναγκαίων μέτρων.

Όπως το έτος 2001

Στο ΠΑΣΟΚ αποκαλείται εσωκομματική εξέγερση. Πολλοί βουλευτές καταφέρονται κατά των μέτρων για τα εργασιακά και απειλούν να καταψηφίσουν το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Δηλαδή επαναλαμβάνεται περίπου κατά γράμμα ότι συνέβη το 2001 με την απόπειρα της μεταρρυθμίσεως του ασφαλιστικού από τον τότε Υπουργό Εργασίας κ. Γιαννίτση. Μόλις ανακοίνωσε τις προτάσεις του, έγινε επανάσταση στο ΠΑΣΟΚ. Ξεσηκώθηκαν οι λαϊκιστές απείλησαν τον τότε Πρωθυπουργό και ουσιαστικώς τον ανάγκασαν να πάρει πίσω την μεταρρύθμιση.

Έτσι το ασφαλιστικό δεν λύθηκε. Αντιμετωπίσθηκε μόνο με ημίμετρα. Και τώρα, εννέα χρόνια αργότερα, εκσπάει σε πολύ χειρότερη μορφή. Αλλά οι λαϊκιστές του ΠΑΣΟΚ – και όχι μόνο – είναι αμετανόητοι. Είναι έτοιμο να επαναλάβουν τα ίδια που έκαναν το 2001. Αντί να συναισθανθούν τις τεράστιες ευθύνες τους για το γεγονός ότι το πρόβλημα παρέμεινε άλυτο και έτσι ο τόπος οδηγήθηκε σε πλήρες ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό αδιέξοδο, επιμένουν στα ίδια. Άραγε που θα βρεθούν τα χρήματα για να γεμίσουν τα άδεια ασφαλιστικά ταμεία; Αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί κανένα από τους αντιδρώντες.

Τα ίδια και χειρότερα γίνονται με τα εργασιακά. Εκεί φέρει ευθύνη και ο σημερινός Υπουργός Εργασίας, διότι ακολουθεί την τακτική του “τραβάτε με και ας κλαίω”. Είναι αδιανόητο να ασκηθεί επιτυχώς μία πολιτική όταν ο Υπουργός που καλείται να την εφαρμόσει διατυμπανίζει ότι δεν πιστεύει σε αυτήν. Όταν ο ίδιος ο κ. Λοβέρδος εμφανίζεται ως διαφωνών με την αναγκαιότητα των μέτρων για τις απολύσεις τις αποζημιώσεις και την διαιτησία, τα οποία επιρρίπτει καθ’ ολοκληρία στους ξένους δανειστές μας, ουσιαστικώς ανοίγει τον δρόμο στους λαϊκιστές να αντιδράσουν. Και αυτό έγινε.

Είναι ομολογουμένως απίστευτο ότι επί μία ολόκληρη εβδομάδα που έχουν ανακοινωθεί τα με εργασιακά μέτρα, δεν έχει βρεθεί ούτε μία φωνή να μιλήσει δημοσίως για την σκοπιμότητά τους. Οι μόνες φωνές που ακούγονται είναι αυτές των λαϊκιστών. Έτσι, η κοινή γνώμη έφθασε να πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που προτείνουν αυτά τα μέτρα, αποσκοπούν στην καταστροφή της ελληνικής οικονομίας. Κανένας δεν έχει εξηγήσει στον ελληνικό λαό ότι ένας από τους κυριότερους λόγους που η ανεργία έφθασε σήμερα στην χώρα μας στο 11,7% είναι η εργατική νομοθεσία που επενεργεί ως αντικίνητρο σε προσλήψεις. Και ότι οι ξένοι δανειστές μας αυτό προσπαθούν να αντιμετωπίσουν με τις αλλαγές που υπαγορεύουν.

Ο κίνδυνος πτωχεύσεως

Όμως οι εγχώριοι λαϊκιστές είναι ανένδοτοι. Δεν αποδέχονται τίποτε από όλα αυτά. Προσπαθούν να στρέψουν τους πολίτες εναντίον εκείνων που επιδιώκουν την σωτηρία τους. Διότι ας υποτεθεί ότι περνάει αυτό που επιζητούν οι αντιδρώντες στα εργασιακά και ασφαλιστικά μέτρα και η Κυβέρνηση τα παίρνει πίσω. Και ότι οι ξένοι δανειστές μας, βλέποντας την αβουλία της Ελληνικής Κυβερνήσεως να τηρήσει τα συμφωνημένα αποφασίζουν να παγώσουν την καταβολή των επόμενων δόσεων του δανείου. Η Ελλάς πολύ απλά, θα βρεθεί ακόμα πιο κοντά στην πτώχευση. Άραγε αυτό προτιμούν οι τορπιλίζοντες την λήψη των μέτρων;

Οι λαϊκιστές δεν ανήκουν μόνο στο κυβερνών κόμμα. Απλώς οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σήμερα μπορούν να επηρεάσουν τα πράγματα πιο έντονα. Λαϊκιστές υπάρχουν και στην αντιπολίτευση, δυστυχώς όχι μόνο στα αριστερά κόμματα. Και από φωνές Νεοδημοκρατών τα ίδια ακούγονται. “Η Κυβέρνηση να πάρει πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα!!!”. Οπότε διερωτάται κανείς πως θα μπορέσει η χώρα να ξεφύγει από το αδιέξοδο; Όταν κυριαρχεί τέτοιος λαϊκισμός ποιος κα πώς να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα;”