ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

Έχω γράψει και παλιότερα ότι θεωρώ την Ανανεωτική Αριστερά μία από τις δυνάμεις εκείνες που μπορούν να οδηγήσουν προς μία διαφορετική κατεύθυνση όχι μόνο την πολιτική ζωή αλλά την ελληνική κοινωνία γενικότερα. Παρότι ως φιλελεύθερος έχουμε σημαντικότατες ιδεολογικές διαφορές, κυρίως σε οικονομικά θέματα, ο διάλογος με τα στελέχη της ήταν και είναι πάντοτε εποικοδομητικός ενώ υπάρχουν και πάρα πολλά θέματα που οι απόψεις είναι κοινές. Θεωρώ επίσης ότι πάντα έχουν την διάθεση να βάλουν νερό στο κρασί τους και δεν είναι δογματικοί και μόνιμοι αρνητές (αυτό που ονόμασε στο πρόσφατο άρθρο του ως Αριστερό Μηδενισμό ο Πάσχος Μανδραβέλης). Γι’ αυτό και περίμενα ότι στην χθεσινή τους συνδιάσκεψη θα αναλάμβαναν τις ιστορικές τους ευθύνες και θα τολμούσαν την έξοδο τους από τον Συνασπισμό. Δυστυχώς όμως η απόφαση για καθολική συμμετοχή με τον ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές είναι άλλη μία χαμένη ευκαιρία. Προτιμήθηκε το βραχυπρόθεσμο όφελος, ήτοι δύο - τρεις έδρες στην νέα Βουλή, ασχέτως αν αυτό σημαίνει ότι οι ανανεωτικοί χάνουν σε πολιτική αξιοπιστία μια και για μία ακόμα φορά θα είναι η ουρά των περίεργων και περιθωριακών συνιστωσών του, “φασιστικού νέο-αριστερού μορφώματος” όπως λέει και ο φίλος μου ο Δευκαλίωνας, ΣΥΡΙΖΑ. Κρίμα.