ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠΑΟ ΣΤΟΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟ

Χθες το Συμβούλιο της Επικρατείας ανακοίνωσε την απόφαση του για αναστολή των έργων κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό μέχρι να συζητηθεί το θέμα στις αρχές Μαρτίου. Η άποψη, και οι απορίες μου είναι ανάλογες με αυτές που εξέφρασε ο Αντώνης Πανούτσος στην χθεσινή Sportday:

“…Ο Παναθηναϊκός βασίστηκε σε ένα νόμο που ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή. «Φωτογραφικό» θα πει κάποιος. Αλλά πώς είναι δυνατόν ένας τέτοιος νόμος να μην είναι «φωτογραφικός»; Μπορεί ένας νόμος για την ανάπλαση του Βοτανικού και της Λεωφόρου να αφορά πάνω από ένα δήμο, μια ομάδα και έναν επιχειρηματία; Μάλλον όχι, οπότε κατ' ανάγκη ο νόμος ήταν «φωτογραφικός». Επίσης ο νόμος δεν έθιγε τα συμφέροντα και τον τρόπο ζωής των γειτόνων, όπως στην περίπτωση του γηπέδου της Φιλαδέλφειας που θα χτιζόντουσαν ντουβάρια στα 20 μέτρα από τα παράθυρα κατοικιών. Οπότε ο Παναθηναϊκός είχε κάθε λόγο να νιώθει ασφαλής. Οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού είχαν ψηφίσει ένα νόμο, που εξόφθαλμα τουλάχιστον δεν ζημίωνε κάποιον.

Μόνο που ο Παναθηναϊκός έπεσε σε μια πολιτική κέντα. Για την «Ανοιχτή Πόλη» του ΣΥΡΙΖΑ η διπλή ανάπλαση ήταν το μεγαλύτερο project της παράταξης του πολιτικού αντιπάλου της Νικήτα Κακλαμάνη. Εκτός της πάγιας πολιτικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ να αντιτίθεται σε οτιδήποτε φτιάχνεται από τούβλα ή τσιμέντο, το θέμα ήταν να γίνει η ζημιά και στον Κακλαμάνη. Η ζημιά έγινε, αλλά περισσότερο από τον Κακλαμάνη, που μπορεί και να βγει κερδισμένος, από την ιστορία χαμένος βρέθηκε ο Παναθηναϊκός.

Για το ΣτΕ, που χθες ο πρόεδρός του, Γιώργος Παναγιωτόπουλος, εξέδωσε ανακοίνωση, έχω να θέσω το ακόλουθο ερώτημα: πώς είναι δυνατόν η απόφαση να έχει διαρρεύσει πριν ανακοινωθεί; Γιατί δεν είναι μόνο ότι η διαρροή ήταν τόσο ακριβής ώστε να είναι σωστό και το 2-1 της ψηφοφορίας, αλλά ότι και το σκεπτικό είχε γίνει γνωστό, διότι στην πράξη έπ’ αυτού είχε γίνει η τοποθέτηση του εκπροσώπου της «Κίνησης των Πολιτών» για τη διάσωση του Ελαιώνα. Καλές οι υπενθυμίσεις για τη σημασία του ΣτΕ, αλλά ούτε ένας προβληματισμός του προέδρου για το πώς είναι δυνατόν μια απόφαση των τριών δικαστών να διαρρέει σε έναν εκ των διαδίκων; Επίσης η θέση του προέδρου ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας πρέπει να βασίζονται σε επιστημονικά δεδομένα και να έχουν νομικά επιχειρήματα, ας μου επιτραπεί να αμφιβάλλω ως προς τη διατύπωση. Τουλάχιστον στη διατύπωση του Συντάγματος δεν θυμάμαι υποχρέωση των πολιτών όταν κρίνουν τις αποφάσεις να χρησιμοποιούν επιστημονικά και νομικά δεδομένα.

Το μόνο που αυτή τη στιγμή έχω να προσθέσω είναι ότι το ΣτΕ είναι ένα φράγμα ενάντια στην αυθαιρεσία του κράτους. Όταν, όμως, οι νόμοι της Βουλής γίνονται προσωρινά μέτρα, μια και τόσο εύκολα «πέφτουν» στο ΣτΕ, κάπου οι πολιτικές εξουσίες έχουν αρχίζει να μπλέκονται. Και σε κάποια στιγμή αντί για βουλευτές θα πρέπει να ψηφίζουμε τους εκπροσώπους μας στο ΣτΕ…”