ΕΠΑΝΙΔΡΥΜΕΝΗ ΒΛΑΚΕΙΑ

Η Μαριέττα Γιαννάκου, υπό την πίεση των συνδικαλιστών, ως υπουργός παιδείας νομοθέτησε για ένα χρόνο υποχρεωτική εκπαίδευση πριν από το δημοτικό. Δεδομένου ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε στο πόδι και κάτω από πίεση ήταν φυσικό να βρει τον κρατικό μηχανισμό τελείως απροετοίμαστο. Τα δημόσια νηπιαγωγεία είναι πολύ λίγα για να καλύψουν τις ανάγκες, ενώ για τα ιδιωτικά υπάρχει ασάφεια ως προς το πια πληρούν τις προϋποθέσεις να λειτουργήσουν ως νηπιαγωγεία και πια όχι. Στην προσπάθεια μου να πάρω μία επίσημη απάντηση από τους πλέον αρμόδιους απευθύνθηκα αρχικά στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της περιοχής μου και στην συνέχεια στο Υπουργείο όπου και με συνδέσανε με την σχετική υπηρεσία. Η απάντηση του απίστευτου αυτού γραφειοκράτη (υποτίθεται του πλέον αρμόδιου) στην ερώτηση μου τι θα ισχύσει με τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία ήταν ΔΕΝ ΞΕΡΩ!!! Εν τω μεταξύ η προθεσμία για εγγραφή στα δημόσια λήγει την Δευτέρα 3 Μαρτίου.

Κύριε Καραμανλή να χαίρεστε την επανίδρυση σας και …… Καληνύχτα σας.

ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑ

Επειδή η ανούσια γκρίνια και η μιζέρια μου την δίνουν στα νεύρα, και επειδή σε μία χώρα που πλήττεται από χιονοθύελλα για μία, δύο ημέρες κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια είναι φυσιολογικό να υπάρξουν και προβλήματα και λάθη και ατέλειες στον σχεδιασμό των επιχειρήσεων, πράγμα το οποίο βέβαια δεν θα πρέπει να συμβαίνει στις αναμενόμενες πυρκαγιές κάθε καλοκαιριού, παραθέτω το εύστοχο σχόλιο του Αντώνη Πανούτσου στην σημερινή Sportday:.

“…Πριν από μερικά χρόνια, ύστερα από καύσωνα στη Γαλλία δεκάδες άτομα είχαν χάσει τη ζωή τους. Δεν ξέρω πώς το είχαν αντιμετωπίσει τα γαλλικά Μέσα, αλλά δεν νομίζω με την υστερία των ελληνικών. Υποθέτω ότι κανένας δεν έγραψε «Ζούμε στο Γαλλιστάν» και κανένας δεν είπε στο Radio Paparien «Μόνο στη Γαλλία συμβαίνουν αυτά…». Διότι σε κάθε χώρα που υπάρχει λογική δημοσιογραφία το freak weather incident αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Κάτι που συμβαίνει στη χάση και στη φέξη και που καμία σοβαρή κυβέρνηση δεν ασχολείται να το αντιμετωπίσει, μια και θα απορροφήσει οικονομικούς πόρους που καλύτερα είναι να διατίθενται σε συνηθέστερες καταστάσεις. Η Γαλλία των μεγάλων ποταμών είναι λογικό να ασχολείται με αντιπλημμυρικά έργα και η Ελλάδα των καυσώνων με αναδασώσεις. Τα ανωτέρω για την υστερία με το τι κάνει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει καταστάσεις όπως η χθεσινή χιονόπτωση. Τι δηλαδή να κάνει για ένα φαινόμενο που εμφανίζεται στην Ελλάδα κάθε δύο χρόνια και κρατάει με τη βία τρεις μέρες; Εκτός από το να καθαρίσει μερικές οδικές αρτηρίες τίποτα δεν πρέπει να κάνει, ιδιαίτερα όταν ξέρει ότι σε ένα διήμερο τα χιόνια θα έχουν λιώσει στους δρόμους. Σε δεύτερη σκέψη, υπάρχει κάτι που η κυβέρνηση πρέπει να κάνει. Να τσακίσει στο πρόστιμο κάθε ηλίθιο που επιβαρύνει τον κρατικό μηχανισμό βγαίνοντας απροετοίμαστος στους δρόμους. .

Η είδηση της Κυριακής που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το «Στην εθνική οδό έχει ακινητοποιηθεί όχημα που μέσα του είναι παγιδευμένο ένα ζεύγος και ένα βρέφος». Το οποίο, φυσικά, σημαίνει ότι ένα ή περισσότερα περιπολικά της Αστυνομίας ασχολήθηκαν να σώσουν ένα ζευγάρι με το μωρό τους που βγήκαν στην εθνική οδό μέσα σε ακατάλληλο για οδήγηση στο χιόνι όχημα. Επειδή το καταλαβαίνω ότι καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αφήσει τρεις πολίτες της να πεθάνουν επειδή βγήκαν στην εθνική με χιονοθύελλα, να σημειώσω κάτι που κάνει η γερμανική κυβέρνηση σε τέτοιες περιπτώσεις. Σε σώζει και αν έχεις ευθύνη επειδή πήρες ηλίθιο ρίσκο, σου στέλνει τον λογαριασμό της σωτηρίας. Ο οποίος, ιδιαίτερα σε επιχειρήσεις σωτηρίας ορειβατών, είναι ιδιαίτερα τσουχτερός. Πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο του Τάκη Πουρναράκη για την εκπομπή στον Alpha είδαμε στην άκρη της Μεσογείων ένα κοινό αυτοκίνητο να έχει κολλήσει στο χιόνι και τον οδηγό με δύο αστυφύλακες να έχουν γονατίσει και να προσπαθούν να βάλουν τις αλυσίδες στις ρόδες. Μια καθ’ όλα ευρωπαϊκή εικόνα, που θα ολοκληρωνόταν ευρωπαϊκότερα αν, όταν του φόραγαν τις αλυσίδες, του έκοβαν και μια κλήση επειδή βγήκε στον δρόμο με ακατάλληλα εφοδιασμένο όχημα...”

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Ο Αλέξης Τσίπρας ανακηρύχθηκε σήμερα με συντριπτική πλειοψηφία πρόεδρος του Συνασπισμού. Είναι η δεύτερη φορά, μετά την ήττα του Μιχάλη Παπαγιαννάκη από τον Αλέκο Αλαβάνο το 2004, που ο Συνασπισμός χάνει την ευκαιρία να αποτελέσει την τρίτη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, σε συνεργασία βέβαια με κομμάτι τόσο του σοσιαλδημοκρατικού όσο και του ευρύτερου φιλελεύθερου χώρου. Ο Φώτης Κουβέλης, όπως και ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης παλαιότερα, είχαν τις θέσεις εκείνες αλλά και την διάθεση να φέρουν την Αριστερά προς το κέντρο του πολιτικού σκηνικού, υιοθετώντας προοδευτικές πολιτικές (με την πραγματική έννοια του όρου) που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την βάση για μία ρεαλιστική πρόταση κυβερνητικής συνεργασίας. Αντίθετα ο Αλαβάνος και ο Τσίπρας είναι εκφραστές μίας Αριστεράς καταγγελλτικής, που επιζητεί την δημοσιότητα υποστηρίζοντας ακτιβιστικές ενέργειες στα όρια της νομιμότητας, μίας Αριστεράς φοβικής που προσπαθεί να κρύψει την σαθρότητα των επιχειρημάτων της κάτω από τον μπαμπούλα του νεοφιλελευθερισμού, μίας Αριστεράς που βρίθει ευχολογίων και αρέσκεται σε συνεργασίες με περιθωριακά γκρουπούσκουλα.

Δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση εάν η εκλογή Τσίπρα, που είναι ένα πρόσωπο επικοινωνιακό ενώ προωθείται και από τα ΜΜΕ, συνοδευτεί και από μία ταυτόχρονη εκτόξευση των ποσοστών του Συνασπισμού στις επόμενες δημοσκοπήσεις σε διψήφια νούμερα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Σε μία εποχή που Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζουν πάρα πολλά προβλήματα, το πιο εύκολο είναι να καταγγέλλεις. Ο δικομματισμός όμως, όπως είπε και ο Φώτης Κουβέλης στην ομιλία του, είναι σε τέλμα, όχι σε τέρμα. Για να οδηγηθεί σε τέρμα χρειάζονται ξεκάθαρες ρεαλιστικές προτάσεις, που κατά την άποψη μου δεν διαθέτει ο νέος πρόεδρος του Συνασπισμού.

MAKIS FACTS

Με βάση το chucknorrisfacts έχει δημιουργηθεί ελληνικό site με τα makis (Τριανταφυλλόπουλος) facts. Το ανακάλυψα από το χθεσινό On/Off της Ελευθεροτυπίας και πραγματικά έχει μερικά πολύ επιτυχημένα:

“Ποια η διαφορά του Μάκη με τον Τσακ Νόρις? Ο Μάκης ξέρει, ο Νόρις δέρνει για να μάθει.”

“Ο Μάκης δεν κοιμάται ... πατάει Pause”

“ο Μάκης τολμάει να πάει στο σπίτι του κρεμασμένου και να μιλάει για το σκοινί.”

“Δεν υπάρχουν πράγματα που ο Μάκης δεν ξέρει. Υπάρχουν πράγματα που απλά δεν τον ενδιαφέρουν”

“Όταν ανακαλυφθεί το γονίδιο της ηθικής θα φέρει το όνομά Του”

“Ο Μάκης έχει video με τον Παπανδρέου να προσχωρεί στον Όμιλο Πολιτικού Προβληματισμού του Βενιζέλου”

“Ο Μάκης ξέρει ποιος είναι ο Άγνωστος Στρατιώτης.

“Jesus saves. Makis records”

“O Θεός την έβδομη μέρα ξεκουράστηκε. Και άφησε τον Μάκη στη θέση του.”

“Ο Μάκης είπε στο Θεό για τη μαλακία που έκανε η Εύα...”

“Με τον Μάκη you can't win, you can't break even, you can't even quit the game (λέγε με Ζαχόπουλο)”

Περισσότερα στο http://www.makisfacts.com/

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΤΟΝ….ΑΠΟΠΑΤΟ

Πριν από 12-14 χρόνια που στην πολιτική ζωή του τόπου κυρίαρχο ρόλο έπαιζε η αυλή της Εκάλης με την Μιμή και τις φίλες της, λέγαμε ότι πιάσαμε πάτο. Από την Μιμή (με τις γυμνές φωτογραφίες στην Αυριανή), την Ρούλα και τις ξεματιάστρες με τα κομποσκοίνια εκείνης της εποχής στον Ζαχόπουλο και την Τσέκου (με τις πορνοταινίες και τα πρωτοσέλιδα στο Πρώτο Θέμα), τον Μάκη, τον Θέμο, τον Κουκοδήμο και εσχάτως την Αθίνη του σήμερα. Τελικά κάτω από τον πάτο υπάρχει και ο απόπατος...