Τα μέτρα και τις ποινές για την τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων εξήγγειλε προχθές ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του το ύψος που θα κληθεί να καταβάλλει ο κάθε ιδιοκτήτης ανέρχεται στο 10% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου επί τα τετραγωνικά του υπό τακτοποίηση χώρου. Μάλιστα ο Υπουργός θέλησε να δείξει και πυγμή σε όσους δεν προτίθενται να κάνουν δήλωση τακτοποίησης, λέγοντας σε μάγκικη αργκό ότι “θα γίνει μεγάλη παγάνα”. Αυτή είναι η δεύτερη προσπάθεια αυτής της κυβέρνησης να αντλήσει ποσά από την διαχρονική ανοχή με τους ημιυπαίθριους χώρους
μετά από αυτή του Γιώργου Αλογοσκούφη προ διετίας η οποία όμως τότε είχε παραπεμφθεί στις καλένδες. Βέβαια τα πρόστιμα, γιατί περί προστίμων πρόκειται, αφορούν μόνο τους ιδιοκτήτες και όχι τους κατασκευαστές, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια ενσωμάτωναν τα τετραγωνικά των ημιυπαίθριων χώρων στα υπόλοιπα τετραγωνικά του σπιτιού και τα πωλούσαν στην ίδια αξία. Αυτοί με την διάταξη Σουφλιά μένουν στα απυρόβλητο, ενώ δεν φαίνεται να τον ενδιαφέρει και το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους αγοραστές ακινήτων (μιλώντας και εκ πείρας) δεν είχαν ουσιαστικά την επιλογή να αγοράσουν ακίνητο χωρίς ημιυπαίθριο χώρο (από τα δέκα περίπου σπίτια που είχα δει το 2000 τα εννέα είχαν κλεισμένο ημιυπαίθριο ενώ στο ένα ήταν ανοικτό μεν, αλλά ήταν ένα παράταιρο δωμάτιο με ντουλάπες χωρίς ουσιαστικά την μία πλευρά του).
Η υπόθεση των ημιυπαίθριων χώρων, που είναι και η πιο χαρακτηριστική, μαζί με άλλες περίεργες νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως η περίφημη μεταφορά του συντελεστή δόμησης, δημιούργησαν μία κάστα ωφελημένων, στις πολεοδομίες, στις εφορίες, μαζί βέβαια με τους κατασκευαστές, από την μία πλευρά, και μία στρατιά ομήρων, τους αγοραστές από την άλλη, οι οποίοι σήμερα καλούνται από τον κύριο Σουφλιά να πληρώσουν λύτρα για την “τακτοποίησή” τους, χωρίς όμως να διασφαλίζει κανείς, ότι αύριο δεν θα έρθει κάποιος άλλος κρατικός εκβιαστής (το Υπουργείο Οικονομικών, οι Δήμοι, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΗ) να ζητήσει και εκείνος το κατιτίς τους.
Αυτό το αίσχος πρέπει πλέον να λήξει. Χωρίς να είμαι μηχανικός ή αρχιτέκτονας, δεν καταλαβαίνω τον λόγο για τον οποίο πρέπει να ορίζει το κράτος αν θα υπάρχουν, ημιυπαίθριοι, υπαίθριοι, υπόγειοι, υπέργειοι ή οτιδήποτε άλλο χώροι. Το μόνο που θα έπρεπε να καθορίζεται είναι ο συντελεστής κάλυψης του οικοπέδου και το ύψος. Από εκεί και πέρα τα πάντα θα έπρεπε να είναι στην επιλογή του κάθε κατασκευαστή ή ιδιώτη.